บทที่ 1015

“…ซ ซาเวีย…พ พวกเราผิดไปแล้วที่ปฏิบัติกับเธอแบบนั้นในตอนนั้น! ขอร้องล่ะ มีเงินมากมายเกินไปที่นี่! มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเราจะได้จำนวนเงินที่แน่นอนได้!” ป้าสองที่ไม่ได้โง่ เธอพูดออกมาอย่างตะกุกตะกัก เธอรู้เป็นอย่างดีว่าซาเวียกลับมาแก้แค้นเธอในที่สุด เธอจึงขอร้องเพื่อให้หลุดจากการทรมานที่จวนจะใกล้เกิดขึ้น “นับมัน อย่าให้ฉันต้องพูดเป็นครั้งที่สาม!” ซาเวียพูดเยาะเย้ย ขณะที่ป้าสองเริ่มร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวในทันที เมื่อไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอื่น เธอจึงนั่งลงยอง ๆ และเริ่มนับธนบัตรดอลลาร์ทีละใบ “จำไว้ ฉันต้องการจำนวนเงินที่แน่นอน! แค่นี้! อีกครั้งนะ เงินนี้จะเป็นของคุณก็ต่อเมื่อคุณได้จำนวนเงินสุดท้ายที่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม ถ้าได้จำนวนเงินผิดล่ะก็ งั้นคุณก็นับมันต่อไปตลอดกาลก็แล้วกัน!” ซาเวียพูดเสริมด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินไปด้านข้าง และดื่มน้ำที่ลูกน้องของเธอเอามาให้เธอ ในเวลาเดียวกัน คนหนุ่มที่สวมหมวกแก๊ปก็ขมวดคิ้วภายใต้หน้ากากของเขา ขณะที่เธอยังคงสังเกการกระทำของซาเวียจากมุมไกล ๆ ต่อไป เขาเพิ่งเริ่มเข้ามาอยู่ในระยะที่ได้ยินเสียง แต่เมื่อคิดว่าสิ่งแรกที่เขาจะได้ยินก็คือคำสั่งท