บทที่ 1061

ไม่นานต่อมา เจอรัลด์กำลังจะขึ้นเฮลิคอปเตอร์เมื่อเขาเห็นเวลสันเดินกระโผลกกระเผลกมาทางเขาอย่างช้า ๆ “…เวลสัน?” เจอรัลด์กล่าว มันชัดเจนว่ามีบางอย่างผิดปกติกับชายชรา แม้กระทั่งจากระยะไกล ทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็ดห็นได้ว่าสายตาของเวลสันขุ่นหมองและมืดมัวเพียงใด และเขาก็ยังเดินเหมือนซอมบี้เช่นกัน มันแปลกประหลาด พูดได้แค่นี้ ในขณะที่เจอรัลด์ขมวดคิ้ว เขาจึงตัดสินใจที่จะไม่เคลื่อนไหวในตอนนี้ เนื่องจากดีแลนมาจากรุ่นเดียวกับเวลสัน เขาจึงตะโกนเรียกขึ้นมา “ทันเวลาพอดีเลย เวลสัน…เนื่องจากเจอรัลด์กำลังจะเดินทางไกล ฉันจะเรียกเขามาบอกลานายเอง” อย่างไรก็ตาม เวลสันก็ไม่ได้ดูเหมือนได้ยินสิ่งที่ดีแลนพูด และเขาเพียงเดินปวกเปียกไปหาพวกเขาอย่างช้า ๆ ต่อไป “…เวลสัน…?” ดีแลนกล่าว “ถอยไป ดีแลน!” แดริลตะโกนขึ้นฉับพลัน สายตาของเขาดูระแวดระวังอย่างยิ่ง “เวลสัน ไม่เป็นไรใช่ไหม? มีบางอย่างเกิดขึ้นหรือเปล่า?” แดริลถาม ยังคงจ้องไปที่ชายชรา คลอฟอร์ดที่เหลือก็เริ่มลอบมองเวลสันเช่นกัน โดยสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น โดยไม่มีการเตือน ทันใดนั้นเวลสันก็เริ่มอาเจียนเป็นเลือด! ตามมาหลังจากนั้น เลือดก็เริ่มไหลทะลักออกม