บทที่ 1079

“ฉันจะถือว่าความเงียบของเธอ คือการเห็นพ้องให้ฉันตามจีบซาเดรียนแล้วกัน! ฉันจะเริ่มจีบเขาตั้งแต่พรุ่งนี้!” เมเรดิธกล่าว “…ก็ได้” กีย่าตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เมื่อสูดหายใจเข้าลึก เธอก็เตือนตัวเองอีกครั้งว่าเจอรัลด์คือคนที่เธอตกหลุมรักอยู่ ดังนั้นถ้าเกิดว่าซาเดรียนดูเหมือนเขาแล้วยังไงล่ะ? สุดท้ายแล้ว เขาก็ยังคงไม่ใช่เจอรัลด์อยู่ดี ถ้าเมเรดิธชอบซาเดรียนอย่างแท้จริง งั้นกีย่าก็รู้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะขัดขวางไม่ให้เธอไล่ตามความสุขของตัวเธอเอง ‘เธอไม่สามารถเห็นแก่ตัวขนาดนั้นนะ กีย่า!’ กีย่าคิด โดยพยายามปลอบใจตัวเอง โดยไม่คาดคิด ทั้งสองสาวนอนไม่หลับกันเลยในคืนนั้นเนื่องจากว่าพวกเธอหมกมุ่นอยู่กับความกังวลของตัวเองกัน เข้าตรู่วันต่อมา ทุกคนกำลังเก็บของ โดยเตรียมตัวที่จะออกเดินทางกัน เมื่อเมเรดิธเดินไปหาเจอรัลด์ก่อนจะพูดขึ้น “คุณหิวน้ำไหม ซาเดรียน? ฉันมีน้ำติดตัวอยู่บ้างถ้าคุณต้องการ!” เมื่อได้ยินแบบนั้น การตอบสนองแรกของเจอรัลด์คือแอบมองกีย่าผ่านหางตาของเขา เมื่อตระหนักได้ว่ากีย่าเองก็แอบจ้องมองเขาอยู่ เจอรัลด์จึงหันไปมองเมเรดิธ โดยส่งยิ้มอ่อนโยนให้ก่อนจะตอบกลับ “…แน่นอน ทำไมจะ