บทที่ 1154

หลังจากที่เขาตะโกนออกมาด้วยความตกใจ เจอรัลด์ก็หันไปหาหญิงชราคนนั้นอีกครั้ง และเตรียมพร้อมที่จะจู่โจมเธอ แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ก้าวเท้าออกไป เจอรัลด์ก็รู้สึกว่าแขนและขาของเขาเริ่มที่จะอ่อนแรง เพราะอาการวิงเวียนจากกลิ่นของเกสรดอกไม้ที่เขาได้สูดดมเข้าไปเป็นจำนวนมาก ‘อะไรกันเนี่ย? มันจะเป็นไปได้อย่างไร? ฉันได้รับยาต้านพิษทุกชนิดมาแล้วนี่’ เจอรัลด์คิดกับตัวเองในขณะที่เขาเริ่มคุกเข่าลงบนพื้น พร้อมกับอาการวิงเวียนที่ยิ่งทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเห็นเช่นนั้น หญิงชราก็เผยรอยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา เธอเดินเข้าไปหาเจอรัลด์ ก่อนจะพูดว่า “ฉันรู้ว่า เธอมีพละกำลังที่เหนือกว่าคนธรรมดาทั่วไป…แต่ขอให้เธอรู้เอาไว้ด้วยว่า เด้ด แอนนี่ส์นั้นก็ไม่เหมือนดอกไม้ชนิดอื่นเช่นกัน! เรียกได้ว่าพวกมันเป็นคู่ต่อสู้ที่เท่าเทียมกับเธอเลยก็ว่าได้!” เจอรัลด์รู้ดีว่าหากเขาไม่ทำอะไรในตอนนี้ เขาจะต้องหมดสติในไม่ช้า เจอรัลด์รวบรวมพลังเฮือกสุดท้ายของเขา เพื่อใช้กระแสจิตแห่งเทพเจ้าเรียกสิ่งนี้ออกมา ‘ดาบแห่งรุ่งอรุณ!’ หญิงชราไม่ทันได้สังเกตว่า เจอรัลด์จะมีไม้ตายสุดท้ายซ่อนเอาไว้ในแขนเสื้อของเขา แต่เมื่อเธอเห็นว่ามีดาบกำลังพุ่งตร