บทที่ 1238

เป็นที่แน่ชัดแล้วว่า แผนการทั้งหมดนี้ได้ถูกไตร่ตรองเอาไว้ล่วงหน้า “ความจริงแล้ว ฉันว่าฉันจะไม่ยุ่งอะไรกับนายแล้วนะ แต่ดูเหมือนว่านายจะไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น!” เจอรัลด์พูดอย่างเย็นชา ในขณะที่เขายิ้มให้ผู้จัดการ “เจอรัลด์ อย่าทำร้ายเขาเลยนะ!” โนแอลรู้สึกหวาดกลัว ในตอนนี้เธอรู้แล้วว่า เพรสตันน่าจะเป็นคนวางแผนให้ผู้จัดการทำให้เจอรัลด์รู้สึกอับอาย และไปต่อไม่ได้ หากเจอรัลด์ทำร้ายผู้จัดการจริง เพรสตันก็จะมีข้ออ้างในการจัดการกับเขาอย่างแน่นอน ดังนั้นโนแอลจึงพยายามพูดจาหว่านล้อมไม่ให้เขาทำเช่นนั้น “ทำร้ายเขาเหรอ? ฉันไม่มีความจำเป็นที่จะต้องจัดการกับคนที่ไร้ค่าอย่างเขาด้วยตัวของฉันเองหรอก! ความจริงแล้ว ก่อนหน้านี้เขายังมีค่าพอที่จะโดนฉันตบสักสองสามที แต่ตอนนี้ ฉันคิดว่าเขาไม่สมควรที่จะได้รับมัน!” เจอรัลด์ยิ้มเยาะ “เด็กน้อย! นายคงจะเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่แล้วล่ะมั้ง! พวกนายเข้ามา! จับไอ้หมอนี่โยนออกไปข้างนอก!” ผู้จัดการแสยะยิ้ม จากนั้นเขาก็หันไปมองเกรซี่และแขกคนอื่นในงาน ก่อนจะพูดว่า “คุณหนูและคุณนายแชดเวลส์ ผมรู้ว่าผมทำตัวหยาบคาย และไม่ให้ความเคารพ แต่ผมรับไม่ได้ที่มีคนชั้นต่ำแบบเขาม