บทที่ 1244

ทันใดนั้นเอง ประตูของวิลล่าก็เปิดออก บอดี้การ์ดสองคนลากตัวริต้าเข้ามาข้างใน ริต้าพยายามดิ้นรนให้ตัวเองหลุดออกจากพันธนาการของพวกเขา ก่อนจะตะโกนออกมา “ปล่อยฉัน! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!” “ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้เลย!” เจอรัลด์ตะโกน ในขณะที่เดินตรงมาหาพวกเขา “... เจอรัลด์?” ทันทีที่เธอเห็นเขา ริต้าก็บ่นพึมพำด้วยความรู้สึกประหลาดใจ หลังจากที่ลูกพี่ลูกน้องของเธอหายไป เธอก็ไม่เคยได้ยินข่าวคราวของเธอจากเจอรัลด์อีกเลย หลังจากที่เธอหายตกใจ ริต้าก็คิดกับตัวเองว่า ‘หืม เจอรัลด์ คลอฟอร์ด… ทายาทผู้ร่ำรวยของตระกูลคลอฟอร์ด… ผู้มีเงินทองมากมายมหาศาล… เขาเป็นคนที่มีอำนาจขนาดนั้น ฉันยังนึกสงสัยว่าทำไมเขาถึงยังนึกถึงลูกพี่ลูกน้องของฉันอยู่อีก… บ้าจริง เขาไม่เคยติดต่อเรามาเลยด้วยซ้ำ ตั้งแต่เธอหายตัวไป… เขาคงจะไม่แคร์หรอกมั้ง ว่าลูกพี่ลูกน้องของเราจะเป็นจะตายอย่างไรในตอนนี้!’ ในตอนนั้น เจอรัลด์ได้ส่งแซคไปปลอบขวัญคนในตระกูลสมิทที่เหลือเท่านั้น ตามที่เจอรัลด์ได้สั่งเขาเอาไว้ แซคบอกกับพวกเขาว่า พวกเขามาหาแซคได้เสมอ หากต้องการความช่วยเหลือ ตระกูลคลอฟอร์ดเต็มใจที่จะช่วยเหลือตระกูลสมิทเสมอ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ถ