บทที่ 1280

อาจารย์ของนาโคลได้ใช้ความพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะปกป้องนาโคลในตอนนั้น ถึงขั้นสั่งให้เขาหนีไปที่คฤหาสน์ของพวกกันเทอร์ เพื่อขอหลบภัยและขอความช่วยเหลือจากพวกเขา! ในตอนนั้น ชายหนุ่มได้ฆ่าคนไปแล้วสิบแปดคนโดยที่เขาไม่เสียเหงื่อเลยแม้แต่น้อย นาโคลและอาจารย์ของเขาพบว่าเขารู้วิธีใช้มนต์ดำเช่นกัน! เวทมนตร์ของเขาดูเหมือนจะมาจากดอกไม้หน้าตาประหลาดที่เขาถืออยู่ในมือ หลังจากที่นาโคลเริ่มวิ่งหนี ชายหนุ่มก็วิ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว และได้ประทับดอกไม้ประหลาดนั้นไว้บนอกของเขา! ทันทีที่เขาทำเช่นนั้น นาโคลก็รู้สึกราวกับว่า วิญญาณของเขากำลังจะแตกสลาย และเขาก็เกิดอาการวิงเวียนขึ้นมาทันที ถึงกระนั้น นาโคลก็รู้ดีว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองล้มลงได้ในขณะนั้น เพราะอาจารย์ของเขายังคงรอคอยความช่วยเหลือจากพวกกันเทอร์ที่เหลืออยู่ เมื่อคิดได้เช่นนั้น นาโคลก็กัดฟันและคลานไปข้างหน้าต่อ ในขณะที่เขาทนฟังเสียงกรีดร้องของผู้คนที่กำลังจะตายอยู่ข้างหลังเขา เขาช่างแข็งแกร่งอย่างน่าสะพรึงกลัวเหลือเกิน… ไม่มีใครที่อยู่ตรงนั้น จะแข็งแกร่งพอที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้เลย! หลังจากที่คลานไปเรื่อย ๆ อยู่พักใหญ่ ในที่สุดนา