บทที่ 1492

เมื่อเจอรัลด์ลุกขึ้นยืนเพื่อดูยาคอฟ เขาก็พบว่าทุกคนกำลังมองไปที่สเต็ดสัน ซึ่งยืนขึ้นอย่างน่าประหลาดใจเช่นกัน ในขณะที่เขาพูดว่า “อา คุณแวดดี้! พ่อของผมฝากแสดงความนับถือด้วยนะครับ!” ยาคอฟเองก็เดินไปหาสเต็ดสันด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม เขาไม่ได้ให้ความสนใจคนอื่นที่อยู่ในงานเลยแม้แต่น้อย จากนั้นเขาก็ตบไหล่สเต็ดสันและพูดว่า “เธอโตขึ้นมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา สเต็ดสัน! ฉันหวังว่าเธอจะแสดงความสามารถพิเศษของเธอให้ประจักษ์ต่อสายตาของทุกคนอีกครั้งในเทศกาลใต้ดินปีนี้!” หลังจากพูดคุยทักทายกับสเต็ดสันสักพัก เหล่าชายหนุ่มที่อยู่ในฝูงชนก็เข้ามาแนะนำตัวเองเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่ายาคอฟไม่ได้กระตือรือร้นที่จะทำความรู้จักกับพวกเขามากนัก เนื่องจากไม่มีใครสำคัญเท่ากับสเต็ดสันในสายตาของเขา สำหรับซีเรียล หลังจากที่เธอตระหนักได้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้คิดที่จะแนะนำตัวเองเหมือนผู้ชายคนอื่น เธอก็รู้สึกสมเพชเขาขึ้นมาทันที ท้ายที่สุด ผู้ชายคนอื่นนั้นโดดเด่นกว่ามากเมื่อเทียบกับเจอรัลด์ ในขณะที่ซีเรียลมั่นใจแล้วว่าเขาสามารถแบ่งปันโลกของตัวเองกับกลุ่มเพื่อนของเขาได้เป็นอย่างดี แต่แท้จริงแล้ว เขาไม่ได้อยู่ในโลกเด