บทที่ 1513
ในขณะที่ทุกคนกำลังกรีดร้องและจ้องมองไปที่ฉากนองเลือดอย่างตกตะลึง หัวหน้าครอบครัวคนหนึ่งก็ตั้งสติได้และรีบโค้งคำนับเจอรัลด์ทันที เขาแสดงความรู้สึกเกรงกลัวและเคารพต่อหน้าเจอรัลด์ด้วยการตะโกนว่า “ท่านอาจารย์คลอฟอร์ด…!”
เมื่อเห็นเช่นนั้น หัวหน้าครอบครัวที่เหลือก็โค้งคำนับพร้อมกันทันที ขณะที่คำว่า ‘อาจารย์คลอฟอร์ด’ ดังกึกก้องไปทั่วบริเวณพื้นที่จัดงานใต้ดินทั้งหมด
ในทางกลับกัน ฟินเนแกนได้หันไปมองสเต็ดสัน ซึ่งยังคงยืนตัวแข็งทื่ออยู่บนเวที และส่งสัญญาณให้เขาหนีไปด้วยกัน สเต็ดสันรู้สึกโล่งใจทันทีที่เขาเห็นและเข้าใจสัญญาณของฟินเนแกน จากนั้นทั้งคู่ก็เริ่มเดินออกจากบริเวณนั้นอย่างช้า ๆ
แม้ว่าทุกคนจะตะโกนเรียกชื่อของเขา แต่เจอรัลด์ก็ยังดูเฉยเมย เขาหันไปมองคาร์ลอสก่อนจะพูดว่า “คาร์ลอส ซีนส์… ฉันจำได้ว่าเคยถามคำถามบางอย่างกับแกก่อนที่แกจะหนีไป… เนื่องจากตอนนั้นฉันยังไม่ได้รับคำตอบ ฉันเลยอยากจะถามแกซ้ำอีกครั้ง ช่วยบอกเหตุผลที่ดีสักข้อว่าทำไมฉันถึงไม่ควรฆ่าแก?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น คาร์ลอสก็กลืนน้ำลายทันทีก่อนจะตอบว่า “ผม… ผมจะเป็นลูกน้องของท่านไปจนวันตายครับ ท่านอาจารย์คลอฟอร์ด…!”
แม้เขาจะไม่

Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link