บทที่ 360

กีย่าพูดแผ่วเบา กีย่ารู้สึกซาบซึ้งใจเมื่อเจอรัลด์ได้ช่วยเหลือเธอและยังให้ของบางอย่างที่ล้ำค่าต่อเขากับเธออีกด้วย จากนั้นเธอก็พัฒนาความรู้สึกที่มีต่อเจอรัลด์ เธอคิดเกี่ยวกับเขาอยู่ตลอดเวลาเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอว่าง เธอพบว่าเขาเป็นคนน่ารักจริง ๆ แต่เธอรู้ว่าเจอรัลด์อาจจะเกลียดเธอก็ได้ เอาตามตรงเธอต้องการเป็นเพื่อนกับเขา แต่สิ่งที่เจอรัลด์ได้ทำกับเธอนั้นทำให้เธอรู้สึกผิดหวังจริง ๆ “คนบ้านนอกที่ยากจนเช่นนั้นมีอะไรดีขนาดนั้นเหรอ?!” ยาโคปกล่าวอย่างโกรธเคือง ทุกคนหยุดจึงพูดเกี่ยวกับเขาหลังจากนั้น แต่กีย่ารู้สึกอารมณ์ไม่ดีจริง ๆ เธอแย่อะไรขนาดนั้นเลยเหรอ? ไม่มีผู้ชายคนไหนเคยปฏิเสธเธอแบบนั้นนอกจากเจอรัลด์ เมื่อเจอรัลด์รู้ว่าแม่ของกีย่าหายดีแล้ว เขาจึงรู้สึกโล่งอกทันที และชีวิตของเชาก็ดำเนินไปตามปกติ ในตอนเย็นเดียวกันนั้น เจอรัลด์ได้นำหนังสือบางเล่มไปคืนที่ห้องสมุด เขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง นอกห้องสมุดที่ดูเหมือนจะกำลังรอใครบางคนอยู่ เจอรัลด์ตกตะลึงไป หญิงสาวคนนั้นคือกีย่า! กีย่าเงยหน้าขึ้นและเห็นเจอรัลด์ “เฮ้ กีย่า! เธอมาเพื่อศึกษาหรือเปล่า?” เจอรัลด์ถามเธออย่างเก้ ๆ กัง ๆ “ไม่ ฉันมาเพื่