บทที่ 412

เขาไม่สามารถอ้อมไปบอกทุกคนเป็นอย่างดีว่าเขาร่ำรวย นั่นมันเหมือนกับคนโง่บางคนที่เพิ่งจะถูกลอตเตอรี่ และพยายามจะโอ้อวดให้ทุกคนใช่ไหม? ฮ่า แบบนั้นจะประสบผลสำเร็จอะไร? “ให้ตายเถอะ! เจอรัลด์หาแฟนให้ตัวเองได้แล้วจริง ๆ เหรอเนี่ย?” ผู้ชายอีกคนอุทานขึ้นมา “แม่ง นี่เป็นข่าวใหญ่เลยนะ พวกเรามีงานเลี้ยงรุ่นที่จะมาถึงในอีกไม่กี่วันนี้ใช่ไหม? ทุกคนจะงงตาแตกแน่เมื่อพวกเขาได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้!” “ให้ตาย หญิงสาวแบบไหนกันที่จะชอบเขาได้? โอ้ ไม่สิ...คุณยายของใครกันล่ะ” ซัลลี่ส่ายหัวของเธอ และจิบน้ำส้มของเธอ สิ่งนี้ดึงเสียงหัวเราะอย่างร่าเริงไปรอบ ๆ จากทุกคนที่โต๊ะของเธอ มอร์กาน่าเฝ้ามองเจอรัลด์ด้วยความรู้สึกกระสับกระส่ายมากขึ้น จากนั้นเธอก็กล่าวขึ้นมา “เจอรัลด์ วันนี้จริง ๆ แล้วพวกเรากำลังฉลองการเลื่อนขั้นของฉันที่ทำงาน—สำหรับแผนกทุนสำรอง อย่างไม่ขาดไม่เกิน คาเมรอนเป็นแขกของฉันที่นี่ในวันนี้ มีเพื่อนขอนายกี่คนที่จะมาที่นี่ล่ะ? ฉันจะยินดีที่มีพวกเขามาร่วมด้วยนะ” “ไม่ได้ ฉันไม่สามารถรับนั่นเอาไว้ได้ พวกเขาอาจจะมีเจ็ดหรือแปดคนได้นะ!” เจอรัลด์กล่าวพร้อมกับหัวเราะ เช่นนั้นมอร์กาน่าก็จัดการปัญหานั้