บทที่ 467

“เอ่อ เกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ?” เจอรัลด์ถาม รู้สึกงงงวย “ดูสิ สถานที่นี้เดิมทีเป็นโครงการก่อสร้าง เวสตัน เมอร์ชานต์ โฮลดิ้ง ได้รับการจ้างให้ควบคุมงานนี้เมื่อประมาณปีก่อน แต่เห็นได้ชัดว่านักพัฒนาเหล่านั้นใช้วัสดุที่มีคุณภาพต่ำกว่าที่สมควรและเพราะแบบนั้น จึงมีการพังทลายรอบ ๆ พื้นที่โครงการ ผู้คนกว่าร้อยคนก็ได้รับบาดเจ็บจากสิ่งนี้ หกสิบคนในนั้นคือคนงาน! โชคดี คราวนี้ไม่มีใครเสียชีวิต!” “ใช่ ฉันได้ข่าวมาว่านักพัฒนาหนีไปในที่สูงกันเมื่อคืนก่อน! คนเหล่านั้นจากเวสตัน เมอร์ชานต์ โฮลดิ้ง มีปัญหาอยู่แน่นอนในตอนนี้ ผู้คนประมาณสิบกว่าคน รวมถึงคุณจองก็ถูกปลดออกจากตำแหน่งของพวกเขา ฉันได้ยินมาประมาณนั้นแหละ! พวกเขากำลังรอที่จะได้รับการจัดการอยู่ในขณะนี้!” คนงานตอบ ตามที่เจอรัลด์นึกขึ้นได้ ลุงจองคือ ผู้อำนวยการของเวสตัน เมอร์ชานต์ โฮลดิ้ง เขาก็ถูกปลดเช่นกันเหรอ? หลังจากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ชั่วครู่ เจอรัลด์ก็ถามขึ้น “ทำไมนักลงทุนต้องหนีไปด้วยล่ะ? เนื่องจากว่าก็ไม่มีใครเสียชีวิต การชดเชยก็คงจะเพียงพอแล้ว ไม่ใช่เหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น ความรับผิดชอบหลักก็ไม่ได้เป็นหน้าที่ของนักลงทุน ใช่ไหม?” “เรื่อ