บทที่ 502

“นอกจากนี้ ผมได้ยินมาว่าเจซันนั้นเป็นคนที่ค่อนข้างไฟแรงและกระตือรือร้น เพราะคุณมาจากเวสตัน เมอร์ชานต์ โฮลดิ้ง เขาจะเป็นคนสำคัญที่จะขอความช่วยเหลืออย่างแน่นอน!” “อืม คุณมีข้อมูลการติดต่อของเขาไหมถ้างั้น?” วิลลี่ถาม “น่าเศร้า ผมไม่มี ผมก็ยังคิดวิธีที่จะติดต่อเขาอยู่เช่นกัน!” แกรี่ตอบขณะที่เขาส่ายหัวของเขา จากนั้นวิลลี่ก็เริ่มไต่ถามทุกคนในห้องว่าพวกเขารู้วิธีติดต่อเจซันกันหรือไม่ “ลุงจองคะ! จริง ๆ แล้วหนูรู้จักบางคนที่สามารถช่วยคุณติดต่อเจซันคนนี้ได้!” ซินดี้พูดขึ้นมาเสียงดัง “…ว่าไงนะ? สิ่งที่หนูพูดจริงหรือเปล่า ซินดี้?” วิลลี่และแกรี่ต่างก็ประหลาดใจพอ ๆ กัน “เป็นเรื่องจริงค่ะ! แม่ของหนูได้รับผู้สนับสนุนมากมายขนาดนี้ก็เพราะเจซัน! และเป็นเพื่อนของหนูคนหนึ่งที่ได้บอกเจซันให้ช่วยเหลือเธอ!” ขณะที่เธอพูดไปเช่นนั้น ซินดี้ก็ให้ความสนใจกับการแสดงออกของเลลาอย่างใกล้ชิด “งั้นหนูช่วยบอกพวกเราหน่อยได้ไหมว่าเพื่อนของหนูเป็นใคร? หนูช่วยขอให้เขามาทานอาหารกับลุง เพื่อที่เขาจะสามารถให้ความช่วยเหลือได้หรือเปล่า?” วิลลี่ถามขณะที่เขาเดินไปหาซินดี้พร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา “อืมม? โอ