บทที่ 555

“ฉันขอโทษนะ เจอรัลด์…” พวกเธอทั้งคู่พูดขึ้นมาในเวลาเดียวกัน ทั้งสองคนมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกระดากอายและเสียใจ “ไม่เป็นไร!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขาส่งรอยยิ้มที่อ่อนโยนให้ แม้เขายังคงดีกับพวกเธออยู่ พวกเขาทั้งสามคนรู้ดีว่ามิตรภาพของพวกเขาคงไม่สามารถแก้ไขได้อย่างแท้จริง ที่แล้วก็แล้วไป และพวกเขาก็ไม่สามารถย้อนกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีก เจอรัลด์จะเพียงปฏิบัติต่อพวกเธอในฐานะคนรู้จักกันเท่านั้นตอนนี้ ไม่มีอะไรไปมากกว่านั้น ทั้งชารอนและเซลล่าเข้าใจในสิ่งที่เจอรัลด์กำลังจะสื่อ ทั้งสองรู้ว่าพวกเธอไม่อาจย้อนเวลาไปแก้ไขความผิดพลาดทั้งหมดของพวกเธอได้ และความเข้าใจนั้นทำให้พวกเธอรู้สึกเหมือนหัวใจของพวกเธอกำลังถูกทิ่มแทงด้วยเข็มนับพันเล่มเลยทีเดียว ถ้าเพียงแต่พวกเขาจะยังคงเป็นเพื่อนกัน การรวมตัวกันนี้ก็คงจะดีกว่านี้มาก ไม่ต้องการยืดความอึดอัดนี้ต่อไป เจอรัลด์จึงตัดสินใจมุ่งหน้ากลับไปเนื่องจากมันก็เริ่มดึกแล้วเหมือนกัน ทั้งหมดที่เขารู้ ควีนนี่โรคจิตคนนั้นก็น่าจะกลับบ้านไปแล้ว เจอรัลด์ไม่มีเรี่ยวแรงที่จะเดินกลับเลยจริง ๆ ดังนั้นเขาจึงใช้รถออดี้ A6 ของบริษัทขับกลับบ้าน และในขณะที่เขาไปถึงทางเข้