บทที่ 627

“แฮรรี่! บอดี้การ์ดอยู่นี่กัน!” หนึ่งในคนของแฮร์รี่กล่าว “โธ่เว้ย! พวกเราจะสู้ไม่ได้แน่! เราจะต้องล่าถอยก่อน!” แฮร์รี่สั่ง พร้อมกันกับหญิงสาวคนนั้น จากนั้นทั้งกลุ่มก็ออกไปจากเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ กันอย่างรวดเร็ว “ตามพวกมันไป! ตามล่าพวกมันและฆ่าพวกมันทั้งหมดซะ!” ยูนัสตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว นี่คือครั้งแรกที่ยูนัสเคยถูกปฏิบัติแบบนี้ ความอัปยศอดสูอันยิ่งใหญ่แทบจะเหลือทนสำหรับเขาแล้ว ขณะที่บอดี้การ์ดไล่ตามแฮร์รี่และกลุ่มของเขาไป พ่อบ้านของยูนัสก็เข้าหาเขาก่อนจะถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวล “คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ คุณหลง?” “ฉันจะไม่เป็นบ้าอะไรได้ยังไง? แกคือคนที่เลือกสถานที่ต่ำช้าแห่งนี้เพื่อจัดงานเลี้ยงวันเกิดของฉัน! ถ้ามันไม่ใช่เพราะสถานที่แห่งนี้ แฮร์รี่และคนของมันก็อาจจะไม่สามารถแอบเข้ามากันได้ง่าย ๆ ขนาดนั้นหรอก! รู้ไหมว่าฉันเกือบจะตายไปแล้ว?!” แม้ว่าพ่อบ้าของเขาจะดูเหมือนอายุเกือบ ๆ หกสิบได้ ยูนัสก็ยังคงตบเขาอย่างแรงบนใบหน้า ด้วยความรู้สึกอับอาย จากนั้นพ่อบ้านจึงพูดขึ้นมาทันที “ป เป็นความผิดของผมเองครับ! ผมทำผิดต่อคุณอย่างชัดเจน คุณหลง!” “…ถ้าจะให้พูด ว