บทที่ 637

ซาเวียไม่คาดคิดว่าสิ่งต่าง ๆ จะเป็นไปแบบนี้ เธอเพียงต้องการจะใช้โอกาสนี้เพื่อขยายวงสังคมของเธอกับผู้เข้าร่วมงานเท่านั้น ถ้าเจอรัลด์ไม่ได้เข้าร่วมงานนี้ แผนการของเธอก็คงจะเป็นไปอย่างราบรื่นแล้ว ไม่มีใครคาดคิดว่างานเลี้ยงจะลงเอยด้วยสถานการณ์ตรึงเครียดเช่นนี้เลย “ฮึ่ม! นายช่างน่าอับอายต่อตระกูลหลงเช่นนี้ ยูนัส หลง! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่านายจะทำเรื่องเช่นนี้ได้!” ซาเวียกล่าวด้วยความรังเกียจ ขณะที่เธอถ่มน้ำลายใส่เขา การตอบสนองของเธอคือ การตบหน้ากลับทันทีจากยูนัส สายตาของยูนัสแดงก่ำ ขณะที่ซาเวียถูกเขาตบอย่างรุนแรงจนล้มลงบนโต๊ะตัวหนึ่ง “นังบ้าเอ้ย! หุบปากไปซะ! ทั้งหมดที่เธอทำคือการคุยเรื่อยเปื่อยไปเรื่อย ๆ! ฉันเบื่อหน่ายกับทั้งหมดนั่นจริง ๆ! เธอคิดว่าเธอเป็นใครกันที่มาสั่งสอนฉันแบบนั้น? ฉันจะพูดแบบนี้แค่ครั้งเดียวนะ เธอเป็นพี่สะใภ้ของฉันได้ เพราะฉันยอมรับให้เธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราเท่านั้น! ถ้าฉันไม่พาเธอเข้ามา เธอก็จะเป็นแค่นังสารเลวเร่รอนที่พยายามจะก้าวเข้ามาด้วยความยากลำบากเท่านั้น!” “นาย…นายกล้าตีฉันเหรอ?” ซาเวียกล่าว ขณะที่เธอจับแก้มที่ฟกช้ำของเธอด้วยความไม่เชื่อ