บทที่ 816

ยูราและคนอื่น ๆ ส่ายหัวของตัวเองกัน และหัวเราะกับฉากที่ดำเนินไปเช่นกัน เจอรัลด์ออกจะเกินไปมาก เมื่อคิดว่าเขากำลังแกล้งทำเป็นมีอำนาจมากแค่ไม่กี่วินาทีก่อน ในเมื่อทุกคนที่นี่ต่างก็รู้เกี่ยวกับภูมิหลังของเขากันอย่างชัดเจน! “หลังจากการย้ายโรงเรียนในตอนนั้น พวกเราก็ไม่ได้ติดต่อกันมานานหลายปีเลยนะ มาริลิน ฉันไม่คิดจริง ๆ ว่าจะรู้จักลูกพี่ลูกน้องของฉันด้วย!” เจอรัลด์กล่าวเป็นการตอบกลับ “ยังไงก็เถอะ ไม่มีความจำเป็นสำหรับพวกเราที่จะพูดอย่างไร้จุดหมายอีกต่อไป นายเกือบจะทำให้มันดูเหมือนว่าฉันอยากจะติดต่อนายงั้นแหละ! ไปหาที่นั่งได้แล้ว!” มาริลินตอบกลับ ด้วยร่องรอยของความรังเกียจในน้ำเสียงของเธอ เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์จึงทำได้แค่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ ขณะที่เขาเดินไปยังที่นั่ง และในขณะที่เขากำลังจะนั่งลง อย่างไรก็ตาม น้ำเสียงหนึ่งก็ตะโกนเรียกเขาขึ้นมาฉับพลัน “เจอรัลด์!” เมื่อเงยหน้าขึ้น เจอรัลด์ก็ถึงกับตกใจมาก “…กีย่า? เธอมาทำอะไรที่นี่เหมือนกันล่ะ?” ให้ตายเถอะนะ! เจอรัลด์ไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าจะบังเอิญพบกับใบหน้าที่คุ้นเคยกันมากมายขนาดนี้เมื่อเขาไปที่ไหนก็ตาม! นับตั้งแต่เหตุการณ