บทที่ 818

“…เดี๋ยว บุหรี่เอ็กซ์วันเหรอ? ฉันไม่เคยเห็นใครสูบบุหรี่แบรนด์นี้ในเวสตันมาก่อนเลยนะคะ!” เดลิลาห์กล่าว ขณะที่สายตาของเธอจับจ้องไปที่กล่องบุหรี่ที่ถูกโยนไปด้านข้าง เธอดูเหมือนจะถูกล่อใจอย่างมากกับบุหรี่นั้น “ให้ตาย นี่ช่างน่าอับอายมาก! ฉันน่าจะบอกให้ลูกพี่ลูกน้องบ้านนอกของฉันเก็บพวกมันไปซะ! สามีของคุณเดลิลาห์เป็นคนมีอำนาจมากในประเทศเอ็ม! พวกเราจะทิ้งความประทับใจแบบไหนให้เธอกัน เมื่อเธอรู้ว่าพวกเราสูบบุหรี่ปลอมกัน?” ผู้ชายมากมายกระซิบกระซาบในหมู่กันเอง ไม่ใช่แค่พวกผู้ชายที่มีสีหน้ากระอักกระอ่วนบนใบหน้าของพวกเขา แต่พวกผู้หญิงก็เช่นกันด้วย “ขอโทษนะคะ แต่ฉันขอบุหรี่ของคุณสักอันได้ไหม? ฉันไม่ได้ชิมแบรนด์นี้มาครึ่งปีแล้ว ตอนนี้หลังจากมาที่เวสตัน!” เดดิลาห์ถามขณะที่เธอยิ้ม “ฮะ? ครึ่งปีงั้นเหรอ? นั่นหมายความว่าเธออยู่ในกลุ่มแรก ๆ ที่ได้ลองมันเมื่อมันเริ่มผลิตในตอนแรกใช่ไหม?!” “จบแล้ว มันจบแล้ว! ฉันจะขายหน้ามากแน่เมื่อเธอรู้เข้า…!” “ด เดี๋ยวค่ะ คุณเดลิลาห์!” หนึ่งในผู้หญิงตะโกนขึ้นมาขณะที่เธอลุกขึ้นยืนท่ามกลางลูกพี่ลูกน้องที่กระซิบกระซาบคนอื่น ๆ ของเธอ แทนที่จะรอให้เดลิลาห์รู้ด้วยตัว