บทที่ 951

ในขณะเดียวกัน เจอรัลด์และคนของเขาก็ย้อนกลับไปที่บ้านเมื่อจากมองจากไกล ๆ เจอรัลด์ก็สังเกตเห็นรถทีมหนึ่งจอดอยู่ด้านหน้าคฤหาสน์ของพวกเขา “ผมสงสัยว่าคนเหล่านั้นอาจจะเป็น…” วิสเลอร์กล่าว เห็นได้ชัดว่ารู้สึกสับสนงุนงง “จากที่ดูแล้ว นั่นน่าจะเป็นเกสท์ นายน้อยของตระกูลเวสลีย์ ในที่สุดเขาต้องมีข่าวเกี่ยวกับของที่ผมกำลังพยายามค้นหามาตลอดเวลานี้แล้วแน่” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มบาง ๆ เมื่อเชิญเกสท์เข้ามาในคฤหาสน์ของเขา เจอรัลด์ก็ขอตัวครู่หนึ่งเพื่อพาเดรกไปยังอีกห้องเพื่อพันแผลให้เขาให้เรียบร้อย เมื่อเรื่องนั้นเสร็จแล้ว เขาก็มุ่งหน้าไปยังห้องนั่งเล่น ซึ่งเกสท์นั่งรออยู่อย่างใจเย็น พร้อมกับเอกสารในมือ ในขณะที่จิบน้ำชาไปด้วย ความสุภาพของเกสท์เห็นได้ชัดว่าเกิดจากความเคารพของเขาที่มีต่อเจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้ว มันคงจะเป็นไปไม่ได้สำหรับทายาทร่ำรายอย่างเขาที่จะประพฤติตนอย่างอ่อนน้อมขนาดนี่กับใครก็ตามในอดีต ความจริงแล้ว ความเคารพของเขาที่มีต่อเจอรัลด์นั้นยิ่งใหญ่มาก จนเขาเป็นคนที่เสนอให้เงินทุนที่เจอรัลด์ต้องการเพื่อจะซื้อโรงงาน ด้วยเหตุนั้น มันจึงเป็นปกติที่เขาจะรู้ว่าเจอรัลด์อยู่ไหนเช่นกัน