บทที่ 956

โดยการกระแอมในลำคอก่อนจะพูดไปแบบนั้น จากนั้นควินแลนก็ล้วงมือไว้ในกระเป๋ากางเกงก่อนจะยิ้มเยาะ “ความวุ่นวายทั้งหมดนี้คืออะไรกัน? พวกเราพยายามที่จะเรียนกันที่นี่นะ!” อาจารย์หญิงคนหนึ่งตะโกนขึ้นมา ขณะที่เธอและเพื่อนร่วมงานของเธอก้าวออกมาจากห้องปฏิบัติการข้าง ๆ ด้วยความไม่พอใจ เมื่อหันไปเผชิญหน้ากับพวกเธอ จากนั้นควินแลนก็พูดขึ้นมา “ก็คุณคลอฟอร์ดน่ะสิครับ…ผมขอให้คุณสวิฟต์มีชั้นเรียนร่วมกันกับผม เพราะผมอยากจะมีประสบการณ์สอนบ้าง… ช่างบังเอิญ ช่วงเวลาที่ผมเลือกดันไปชนกับชั้นเรียนของคุณคลอฟอร์ด! พูดตามตรงทั้งหมดนี้ก็เป็นความผิดของผมเอง…” “มันไม่ใช่อย่างงั้นจริง ๆ คุณคลอฟอร์ดแค่ไม่นึกถึงคนอื่นเลย! ก็แค่ใช้บทเรียนถัดไปสิคะ! ไม่มีความจำเป็นต้องสร้างเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่เลย ใช่ไหมคะ?” เพื่อนร่วมงานหญิงคนอื่นกล่าว ขณะที่พวกเธอทั้งคู่พยักหน้าพร้อมเพรียงกัน เมื่อลูบผมเธอให้ตรง จากนั้นมาร์จอรีก็พูดเสริม “ทำไมคุณไม่ย้อนกลับไปที่ชั้นเรียนของคุณก่อนล่ะคะ คุณคลอฟอร์ด?” เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์จึงทำได้เพียงแค่ขมวดคิ้วเท่านั้น เขารู้เป็นอย่างดีว่าการพยายามที่จะโต้เถียงกับพวกเขาจะไม่เป็นการ