บทที่ 977

ภายใต้แสงจันทร์ เจอรัลด์สามารถเห็นผู้ชายคนนั้นวิ่งเร็วมากขึ้นเรื่อย ๆ บนพื้นที่เต็มไปด้วยหญ้าและมีใบไม้ปกคลุม ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบตามลู่ทางด้านหลังเขา เสียงกรอบแกรบเบา ๆ บ่งบ่งว่าฝีเท้าของผู้ชายคนนั้นเบาแต่ไหน และเอาตามตรงเขาก็ดูเหมือนว่าเขาเกือบจะแล่นผ่านดงหญ้าไปมากกว่าวิ่งทับมันเสียอีก ในขณะที่เจอรัลด์ต้องยอมรับว่าทักษะของผู้ชายชุดดำนั้นยอมเยี่ยมมาก แต่ก็ยังคงมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างผู้ชายคนนั้นและของเขาอยู่ ‘ยังคงพยายามที่จะหนีอยูใช่ไหม…?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง ขณะที่เขายิ้มเยาะออกมาเล็กน้อย จากนั้นเจอรัลด์ก็เตะกิ่งไม้ออกจากพื้นด้วยปลายรองเท้าของเขา และด้วยความแม่นยำสูงสุด เขาดีดมันออกไปด้วยนิ้วมือ ส่งให้มันลอยไปทางผู้ชายที่กำลังวิ่งอยู่ราวกับว่าเจอรัลด์เพิ่งยิงธนูออกไป! ไม่นานก่อนที่กิ่งไม้จะเชื่อมโดนหลังของชายผู้นั้น ก่อให้เกิดเสียงดัง ‘ตุ้บ’! แรงปะทะของกิ่งไม้นั้นแรงมากจนผู้ชายชุดดำพบว่าตัวเองกำลังนอนกลิ้งอยู่บนพื้นหลายครั้ง จนกระทั่งในที่สุดเขาก็กลิ้งลงไปตามพื้นที่ลาดเอียงของภูเขา! ด้วยความประหลาดใจของเจอรัลด์ เมื่อเขาไปตรวจสอบดูผู้ชายที่ได้รับบาดเจ็บคนนั้น ชายชุดด