บทที่ 1043

ในทางกลับกัน ไททัสก็แกล้งพูดขึ้นมา “ฮ่าฮ่า! ดีเลย เลือดย่อมข้นกว่าน้ำเสมอ!” ทว่า ไททัสหน้านิ่วคิ้วขมวดอีกครั้ง “นายท่านวู๊ด นายท่านเชื่อใจเฟนด์มากไปรึเปล่าครับ? ถ้าเกิดยานี่เป็นยาพิษล่ะ? ทำไมนายท่านไม่ตรวจสอบก่อนจะกลืนมันเข้าไปล่ะครับ!” ไททัสถามด้วยน้ำเสียงระมัดระวัง “นอกจากนี้แล้ว นายน้อยเฟนด์ขอจัดการแข่งขันถึงสองครั้ง นายท่านก็ตอบโดยไม่ลังเลเลยทั้งสองครั้ง! ถ้าเกิดว่านักษะการต่อสู้ของนายน้อยเฟนด์ทำให้เขาไม่ชนะ จะทำยังไงครับ และถ้าตำแหน่งของหัวหน้าตระกูลต้องตกเป็นของคนอื่น?” ไททัสยังคงกังวล แนชไม่ตอบเดี๋ยวนั้น แต่เขาหัวเราะออกมาดัง ๆ ให้กับความกังวลของไททัสแทน “ฉันเป็นหนี้เฟนด์กับแม่ของเขามามาก มากเกินไป และฉันเชื่อว่าเขาจะไม่มีทางทำร้ายฉัน ถึงยาจะมีพิษฉันก็กินอยู่ดีแหละน่า เขาเป็นลูกชายของฉัน และเขาทำยาให้ฉัน ฉันต้องกินอยู่แล้วสิ!” ดวงตาของแนชเต็มไปด้วยน้ำตา เขาพูดต่อว่า “ฉันดีใจจริง ๆ ที่ได้เห็นทั้งคู่ก่อนตาย ที่มากไปกว่านั้น ถ้าพวกเขาไม่มาในวันนี้ นอกจากฉันแทบจะไม่มีโอกาสเห็นหน้าพวกเขาแล้ว ฉันก็คงไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าฉันโดนวางยา!” แนชหยุดไปครู่นึง เขาเอนไปข้างหลังเล็กน้อย “สำหรับเรื