บทที่ 1180

ฟุ่บ! ผู้อาวุโสลำดับสองเร็ว แต่ผู้อาวุโสลำดับสามเร็วกว่า เวดมาปรากฏตัวต่อหน้าเขาอย่างรวดเร็วราวสายลมและเหวี่ยงหมัดใส่ผู้อาวุโสลำดับสอง ตูม! แรงระเบิดดังขึ้นอย่างอึกทึกโครมคราม แรงกระแทกทำให้ตัวผู้อาวุโสลำดับสองปลิวอออกไปราวกับว่าวป่านขาด ตกลงมาด้วยแรงโน้มถ่วงและเลือดก็กระอักออกจากปาก "ฮ่า ๆ...! แม้แต่ผู้อาวุโสลำดับแรกก็ชนะฉันไม่ได้ แต่แกอยากจะฆ่าที่รักของฉันในขณะที่แกเป็นแค่เทพแท้จริงขั้นกลางเนี่ยนะ ผู้อาวุโสลำดับสอง?" เวดหัวเราะเสียงดังเมื่อเห็นว่าเขาอาเจียนเป็นเลือดจากแรงการโจมตีของตัวเอง เวดเข้าหาลิลลี่และกอดเอวไว้ต่อหน้าฝูงชน ลิลลี่ตาแดงก่ำและจ้องอย่างเขม็ง ทำให้เขาปล่อยเธอ "กลัวอะไรไปที่รัก? ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาต้องรู้เรื่องของเราอยู่ดี เราแอบต่อไปไม่ได้แล้วใช่ไหม? ฮ่า ๆ...! ให้แนชมองมาก็ดีนะ บางทีมันอาจจะตายเพราะความโกรธโดยที่เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย!" ผู้อาวุโสลำดับสามเยาะเย้ย "ใครกล้าต่อต้านฉันวันนี้จะได้เป็นวันตายของแก ฉันมีความสามารถในการต่อสู้ระดับสูงสุดในขณะที่ผู้อาวุโสลำดับแรกและสองบาดเจ็บ พลังพวกมันนี่ช่างน่าสมเพชจริง ๆ และฉันก็มีตระกูลลาโกริโอสองสามคนที่จะสู้ไปด้วยกัน