บทที่ 1251

“เฮ้ ไม่มีอะไรหรอกน่า เฟนด์เคยช่วยชีวิตฉันไว้ ตอนนี้เขาเป็นเหมือนพี่ชายของฉัน เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน! ถือว่ามันเป็นรางวัลสำหรับสิ่งที่เฟนด์เคยทำก็แล้วกัน อย่าใส่ใจนักเลยค่ะ!” ไดอาเนียลล่าหัวเราะเบา ๆ ขณะอธิบาย เธอวางมือบนไหล่ของเฟนด์พลางยิ้มกว้างออกมาบนใบหน้า ราวกับว่าพวกเขาเป็นพี่น้องในสนามรบกัน “คุณกำลังพูดถึงน้ำชำระล้างไขกระดูกใช่ไหม? น้ำนี่มันล้ำค่าเกินไป! แม้ว่าคนในตระกูลคาเบลโลที่เริ่มฝึกฝนตั้งแต่เด็กก็ยังไม่ได้รับน้ำนี่เลย บ่อน้ำอันล้ำค่าของตระกูลคาเบลโลก็ไม่ได้ผลิตน้ำได้มากขนาดนั้นในหนึ่งปีสำหรับพวกเขา จริงไหม? ยิ่งไปกว่านั้น น้ำชนิดนี้เหมาะสำหรับผู้ฝึกวรยุทธ ใครก็ตามที่ได้รับมันจะทำให้ระดับพลังยุทธของพวกเขาก้าวหน้าขึ้นมาก!” แนชประหลาดใจกับข้อเสนอของไดอาเนียลล่าที่จะให้น้ำชำระล้างไขกระดูกบางส่วนแก่พวกเขา คิ้วของเขาขมวดเข้าหากัน เขาพูดต่อว่า “ตระกูลคาเบลโลคงจะต้องเก็บสมบัติดังกล่าวไว้อย่างปลอดภัย และมอบให้กับผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องสำคัญเท่านั้น อีกอย่าง บ่อน้ำนั่นก็สามารถผลิตน้ำได้เพียงแค่สำหรับห้าถึงหกคนต่อปีไม่ใช่เหรอ? ฉันเกรงว่าพ่อของคุณจะไม่เห็นด้วยกับความคิดง่าย ๆ แบ