บทที่ 1447

“ขอบคุณค่ะพ่อ ฉันหวังจะแก้แค้นด้วยตัวเอง แต่ตอนนี้ระดับพลังยุทธ์ของหนูมันไร้ประโยชน์ หนูคงได้แต่พึ่งพาพ่อและผู้อาวุโสตระกูลลาโกริโอเท่านั้น!” สีหน้าของลิลลี่แสดงออกอย่างรู้สึกขอบคุณ “ลูกเป็นลูกสาวของพ่อ พ่อจะไม่ยอมให้ลูกถูกรังแกหรอก!” เทรนตันยิ้มอย่างนุ่มนวล "โอ้ ใช่ ทำไมไม่มีร่องรอยของแลนซ์เลยคะพ่อ? เขาไปพร้อมกับสมาชิกจากตระกูลอื่น พวกเขาอาจจะมีข่าวอะไรบางอย่างก็ได้!” ลิลลี่ถามหลังจากที่เธอคิดได้ เทรนตันส่ายศีรษะอย่างสิ้นหวังอีกครั้ง “ไม่มีข่าวอะไรเลย ก่อนกลับมาพ่อถามพวกเขาแล้ว และพวกเขาก็ไม่พบเบาะแสอะไรแม้แต่อย่างเดียว และตระกูลเหล่านั้นก็พร้อมที่จะหยุดค้นหากันหมดแล้ว!” “ทำไมพวกเขาถึงยอมแพ้? ช่างโหดร้ายอะไรอย่างนี้ สมาชิกในตระกูลของพวกเขาหายไป และพวกเขาไม่เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรเลยเหรอ?” ลิลลี่โกรธมากหลังจากได้ยินเช่นนั้น หากสมาชิกตระกูลอื่น ๆ ส่งทีมค้นหามาร่วมกัน ก็จะมีคนมาร่วมมือมากขึ้น และมีความเป็นไปได้สูงที่จะพบสมาชิกที่สูญหายไป ตอนนี้พวกเขาเลิกค้นหาแล้ว นั่นหมายความว่าความเป็นไปได้ที่จะตามหาแลนซ์จนเจอก็จะลดลง “เฮ้อ มันก็ไม่ง่ายสำหรับพวกเขาเหมือนกัน พวกเขาค้นหามาสองสามเด