บทที่ 1885

ชายอีกคนที่อยู่ในขั้นที่เก้าระดับเทพสูงสุดก็ต้องการหนีจากวงล้อมไปในทิศทางดังกล่าวเช่นกัน เขาหน้าซีดเพราะตกใจเมื่อเห็นฉากนี้ และหันหนีไปทางอื่นเพื่อที่จะหลบหนี เสียงการต่อสู้อันน่าสยดสยองยังคงดำเนินต่อไปจนถึงช่วงบ่ายก่อนที่มันจะจบลง แม้ว่าเฟนด์และคนอื่น ๆ จะช่วยฆ่าคนของฝ่ายตรงข้าม แต่สมาชิกตำหนักโลหิตแกร่งกล้าหลายแสนคนก็มีจำนวนมากเกินไป ท้ายที่สุดแล้ว จำนวนคนราวหนึ่งพันถึงสองพันคนก็​โชคดี​พอ​ที่จะ​หนีไปได้ “ฮ่าฮ่า! เราเกือบจะกวาดล้างพวกเขาทั้งตำหนัก แต่บางคนกลับโชคดีและให้หนีเข้าไปในป่าทัน เราจัดการคนพวกนั้นไม่ได้ แต่ผมคิดว่าพวกเขาเหลือกันเพียงหนึ่งถึงสองพันคนเท่านั้น ฮ่าฮ่า!” ออสตินหัวเราะออกมาเสียงดังหลังจากการต่อสู้จบลง พวกเขาฆ่าคนของฝ่ายตรงข้ามไปมากมาย แต่เผ่าเก้าเทพกับเผชิญกับความสูญเสียสมาชิกไปเพียงสองพันถึงสามพันคนเท่านั้น มีหลายพันคนได้รับบาดเจ็บ แต่หากพูดรวม ๆ แล้ว นับว่าเป็นชัยชนะที่น่าตกใจทีเดียว "ใช่ ผมเองก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเราจะสามารถกวาดล้างตำหนักที่เราเคยหวาดกลัวพวกเขาในอดีตได้ ฮ่า ๆ…! นับจากนี้ตำหนักโลหิตแกร่งกล้าก็นับว่าใกล้จะถึงคราวอวสานแล้ว!” ผู้อาวุโสอีกคนอุทาน