บทที่ 1903

นายท่านแมคเคนซี่จ้องมองไปที่แก้วเปล่าอย่างเย็นชา “ผมไม่สนว่าคุณจะคิดยังไงเกี่ยวกับเฟนด์ วู๊ด ผมตัดสินใจแล้วว่าจะทำทุกวิถีทางเพื่อหยุดยั้งไม่ให้เขาพัฒนาไปได้มากกว่านี้” นายท่านโลเดอร์ขมวดคิ้วและมองไปด้านข้างซึ่งมีนายท่านแมคเคนซี่นั่งอยู่ “คุณกำลังบอกว่าคุณจะจัดการเขาเองเหรอ?” นายท่านแมคเคนซี่พยักหน้าโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย “คุณควรหยุดโน้มน้าวผมด้วยตรรกะไร้เหตุผลพวกนั้นได้แล้ว เด็กสารเลวนั่นไม่ใช่แมลงอ่อนแอที่เราจะสามารถบดขยี้ได้ง่าย ๆ ตอนนี้เป็นเหมือนเสือร้าย แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราจะจัดการเขาไม่ได้” นายท่านโลเดอร์หันกลับมาและจ้องมองที่นายท่านแมคเคนซี่ด้วยสีหน้าจริงจัง นายท่านแมคเคนซี่ไม่หันกลับมามองเขาและพูดต่อไปว่า “ถ้าเราไม่จัดการเขา ต่อไปคนที่จะถูกเด็ดหัวคงเป็นเรา ดังนั้น เราควรทุ่มสุดตัวเพื่อขัดขวางเขาเอาไว้ เราจะต้องรวบรวมพลังทั้งหมดของกองกำลังภาคีเพื่อกำจัดกองทัพทั้งเก้า แม้ว่าคนอื่นจะคิดว่าเราขี่ช้างจับตั๊กแตนก็ตาม” จำนวนผู้เสียชีวิตที่สูงของนักสู้ฝีมือดีหลายคนได้ส่งเสียงเตือนในใจของนายท่านแมคเคนซี่ เขาสูดหายใจเข้าเต็มปอด และตะโกนใส่ทหารยามที่อยู่ด้านนอกของประตู “ส่งข้อความถึงสมาชิก