บทที่ 845

แองเจลีนพูดว่า “ท่านอาเรส ชีวิตมันสั้นนะ นายต้องทำสิ่งดี ๆ ในตอนที่นายทำได้ ฉันไม่อยากทำผิด ๆ ให้กับลูกอีกแล้ว” ยิ่งเธอปล่อยตัวมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งบ้ามากเท่านั้น เขาเข้าหาเธอในทันทีด้วยสีหน้าดุดัน มือใหญ่ของเขาจับที่ลำคอของเธอ “ถ้าเธออยากที่จะปล่อยตัวเองมาก ๆ เธอก็ฆ่าตัวตายไปซะดีกว่า” มือของเขาอยู่ที่ลำคอของเธอ ทำให้เธอรู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาจากท้องของเธอ หลังจากนั้น เธอจึงทนมันไม่ไหวอีกต่อไป เธออาเจียนออกมาทั่วเสื้อเชิ๊ตสีขาวของเขา แองเจลีนมองที่รอยเปื้อนที่คอเสื้อของเขาและรู้ตัวว่าเธอมีปัญหาอย่างมาก เธอรู้ดีกว่าใคร ๆ เขาเป็นคนประหลาดที่เรียบร้อยมากแค่ไหน “แองเจลีน เซเวียร์ เธอกล้าดียังไง?” เจย์คำราม ในตอนที่แองเจลีนเห็นรอยเปื้อนนั้น เธอก็รู้สึกอยากจะอาเจียนอีกครั้ง “หลีกทางไป!” ก่อนที่เจย์จะขยับหนีไปได้ เธอก็อาเจียนออกมาอีกครั้ง เจย์ดูเหมือนว่าเขาได้ยอมแพ้กับชีวิต “เธอกินอะไรเข้าไป?” เขาคิดว่าเธอมีอาการอาหารเป็นพิษ เขาปลดเชือกและพาเธอไปที่ห้องน้ำ เขาสั่งว่า “อ้วกตรงนี้” หลังจากนั้นเขาจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำและทำความสะอาดตัวเอง เมื่อเขาออกมา แองเจลีนยังคงอยู่ในห้องน้ำ เธอไ