บทที่ 856

เจย์มองใบหน้าที่แสนหงุดหงิดของเธอ เขาหยิบสมุดจดนั้นกลับมาและมองมันอย่างละเอียด เอ่อ แม้ว่าเขาจะคิดว่าปริมาณนี้มากไปหน่อย อย่างไรก็ตาม คนที่รูปร่างสูงใหญ่เช่นเขาเองก็ไม่สามารถกินอาหารปริมาณขนาดนี้ได้ แองเจลีนพูดอย่างฉุนเฉียว “ยังไงก็เถอะ ฉันจะไม่กินเยอะขนาดนี้” เธอแสดงท่าทางสลดใจและสิ้นหวัง เมื่อเจย์ได้เห็น เขาทำได้เพียงแค่ประนีประนอม “กินข้าวเช้าก่อน” แองเจลีนมองดูนมถั่วเหลืองในมือ “ฉันอยากกินนมถั่วเหลือง” “ฉันดื่มไปแล้ว” เขาตอบ “ก่อนหน้านี้เราไม่ได้จูบกันมาหลายครั้งแล้วหรอกเหรอ? ฉันไม่ถือสาหรอก” แองเจลีนกล่าว เจย์ “...” เจย์ดันแก้วนมถั่วเหลืองให้เธอ ในขณะที่แองเจลีนก็ส่งแก้วนมแพะให้กับเขา แองเจลีนมัวแต่คิดถึงการนำเสนอแผนงานให้กับเขา เพราะเช่นนี้ เธอจึงได้ดื่มนมถั่วเหลืองหมดอย่างรวดเร็วภายในอึกเดียว แล้วเธอก็พูดอย่างจริงใจกับเจย์ว่า “ท่านอาเรส ฉันสามารถนำเสนอแผนงานให้กับนายตอนนี้ได้เลยไหม?” เจย์เหลือบมองสเต็กที่ยังไม่ได้แตะบนจานของเธอด้วยสีหน้าบึ้งตึง “เราจะคุยกันหลังมื้อเช้า” แองเจลีนโกรธอย่างมาก จากนั้นเธอก็ตักสเต็กเข้าปาก แต่ก่อนที่เธอจะตักทุกอย่างเสร็จ เจย์ก็กินเสร็จ