บทที่ 758

ในที่สุดพวกเขาก็ทําขึ้นและออกจากห้องนอนในขณะที่ล็อคมือด้วยกัน บ๊อบบี้นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นโดยให้หลังของเขาตรงเหมือนทหาร วาเลเรียมองหน้าเธออย่างสับสนและถามเขาว่า "คุณไม่เบื่อที่จะรักษาท่านั่งแบบนี้ทุกวันเหรอ" "ไม่เลย ฉันชินกับมันแล้ว" ทันใดนั้นวาเลเรียก็มีความคิดที่แปลกประหลาดและแนะนําว่า "ฮันนี่บ๊อบบี้ต้องรู้สึกเหงามาก แล้วความคิดที่จะหาแฟนให้เขาล่ะ?" วิลเลียมพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม "ฉันคิดว่านั่นเป็นความคิดที่ดี!" "มาดามวาเลเรีย จงช่วยความพยายามของเจ้าไว้เถิด เพราะไม่มีใครสนใจผู้ชายที่ไร้เดียงสาอย่างฉัน นอกจากนี้ฉันสนุกกับการอยู่คนเดียว" บ็อบบี้ปฏิเสธข้อเสนอของเธอทันที "ฉันไม่คิดอย่างนั้นเพราะการมีคู่ครองเป็นเรื่องดีเสมอ คุณไม่ปรารถนาที่จะมีความสัมพันธ์แบบวิลเลียมกับฉันเหรอ" วาเลเรียตั้งคําถาม  "พูดตามตรงฉันทํา" บ็อบบี้พยักหน้าเห็นด้วย  "ถูกต้อง หมายความว่าคุณกําลังแสวงหาความรักและตั้งใจที่จะมีครอบครัวของคุณเองใช่ไหม" "อืม..." วาเลเรียขัดจังหวะเขาและพูดว่า "ทําไมคุณถึงยังรู้สึกลังเลกับมัน? คุณละอายใจที่จะสนทนากับผู้หญิงหรือไม่? มันไม่ดีและคุณต้องกําจัดนิสัยที่ไม่ดีนี้ออกไป" "มาดามว