บทที่ 911

หลังจากเอมิลี่เดินออกจากโรงน้ําชารูปลักษณ์ที่ยากลําบากของเธอก็หายไปทันที เธอส่ายไปมาตามถนนพร้อมกับกระเป๋าถือในมือ เมื่อนึกถึงสิ่งที่เดโบราห์พูดกับเธอก่อนหน้านี้เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธและอารมณ์เสียน้ําตาก็เริ่มดีขึ้นในสายตาของเธอเช่นกัน เอมิลี่อดไม่ได้ที่จะเริ่มคิด เธอมีความเมตตาต่อผู้อื่นในชีวิตเสมอและไม่เคยทําอะไรที่ชั่วร้าย เธอให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือเสมอ เธอคิดเสมอว่าการเลี้ยวที่ดีครั้งหนึ่งสมควรได้รับอีกแต่ทําไมเธอถึงยังเศร้าโศกอยู่?  เธอสูญเสียความรักอาชีพและแม้แต่ชื่อเสียงของเธอ เธอซ่อนตัวอยู่ในมิเซอร์ตันตั้งแต่นั้นมาไม่กล้าแสดงใบหน้าของเธอ เธอยอมแพ้แล้วทําไมครอบครัวฟลอยด์ยังไม่ยอมปล่อยเธอไป? เป็นเวลาหนึ่งนาทีเอมิลี่ต้องการเปิดเผยทุกอย่างต่อสาธารณชน เธอต้องการประกาศตัวตนของโธมัสเพื่อให้ครอบครัวฟลอยด์รู้ ยังไม่มีผู้ชายในตระกูลฟลอยด์จนถึงตอนนี้ เอมิลี่คิดว่าโธมัสมีความสามารถมากถ้าครอบครัวฟลอยด์รู้ว่าเขาเป็นของพวกเขาพวกเขาจะทําทุกอย่างที่ทําได้เพื่อพาโธมัสกลับไปหาครอบครัว เอมิลี่ต้องการให้ลูกชายของเธอเข้าสู่ครอบครัวฟลอยด์อย่างถูกต้องและเข้าครอบครองธุรกิจของ