บทที่ 659 วันปีใหม่ 5

เมื่อวิลสันเข้าไปอาบน้ำ เซรีนหยิบโทรศัพท์ที่เธอใช้ตอนมัธยมปลายออกมา ใช้เวลาสักพักกว่าจะเปิดเครื่องติด เพราะมันเก่าแล้ว มีข้อความที่เธอยังไม่ได้อ่าน [เซรีน ไปเรียนมหาวิทยาลัยที่เดียวกันเถอะ] แล้วเธอก็เอาโทรศัพท์เก็บไว้ในลิ้นชัก เมื่อวิลสันอาบน้ำเสร็จแล้ว เซรีนก็นอนห่มผ้า เขาขึ้นไปบนเตียงแล้วกอดเธอ "คุณไม่อาบน้ำเหรอ?" "ฉันหนาว จะทำตัวสกปรกอีกสองสามวัน" วิลสันไม่ได้บังคับเธอให้ไปอาบน้ำ เครื่องทำความร้อนนั้นไม่พอที่จะทำให้น้ำอุ่น ถ้าเธอหนาวจนเป็นไข้ มันจะไม่ดีกับเธอและลูก "อาบทีหลังก็ได้" เซรีนนอนหันหลังเมื่อเขากอดเธอ เธอหลับตาพูดกับเขา "วิลสัน มันเป็นโชคชะตาที่เราได้เจอกัน" "ทำไมจู่ ๆ ถึงพูดแบบนั้นล่ะ?" "ก็เราได้เจอคนมามากมาย แล้วมีแค่คุณที่กลายมาเป็นสามีของฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะโชคชะตา แล้วมันคืออะไรล่ะ?" ถึงแม้ว่าเธอจะได้อ่านข้อความของมาร์คัส และได้ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเดียวกัน เซรีนก็ไม่แน่ใจท้ายที่สุดแล้ว เธอจะเลือกใคร วิลสันจูบเธอแล้วพูดเสียงเบา "เราก็จะยังได้พบกันอยู่ และคุณก็ยังเป็นของผม" เธอหันมามองเขา "คุณแน่ใจเหรอ? คุณจะรู้ได้ยังไงว่าไม่มีใครจีบฉัน?" "ใครล่ะ? มาร์คัสเห