บทที่ 828 รอยสักรูปส้มแมนดารินบนแขนของเขา

เชอรีชนั่งบนพรมในห้อง เธอเอาของออกจากกระเป๋า เมื่อบอยล์เข้ามาหลังจากล้างจานเสร็จแล้ว เขาก็เห็นว่ามีขวดหลายขวด กระป๋อง และลิปสติกอีกสองสามแท่ง อยู่ในถังขยะ บอยล์หยิบกระติกน้ำร้อนออกมาจากถังขยะ เขานั่งลงข้างเธอแล้วถาม "ของพวกนี้หมดอายุแล้วเหรอ?" เชอรีชแย่งกระติกน้ำร้อนมาจากเขา แล้วโยนทิ้งลงในถังขยะอีก "ไม่ใช่หรอก ฉันแค่ไม่ต้องการมันแล้ว" "ของพวกนี้ทำให้คุณโกรธหรือไง?" เขาถามพร้อมกับหัวเราะ เชอรีชเลิกคิ้ว เธอนึกถึงเรื่องที่นาตาลีเคยใช้ของพวกนี้ อย่างเช่นลิปสติกและของอย่างอื่นของเธอ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเธอ ในเมื่อพวกเขาไม่ได้เป็นเพื่อนเธออีกแล้ว และของพวกนี้ทำให้เธอนึกถึงนาตาลี เธอจึงโยนมันทิ้งไป "นี่ บอยล์ คุณคิดว่าฉันเป็นคนสิ้นเปลืองหรือเปล่า ที่โยนของหลายอย่างทิ้ง?" "นิดหน่อย" เชอรีชเม้มปาก "ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะโยนทิ้งหรอก" บอยล์ลูบศีรษะเธอ เขารู้ว่าเธอต้องมีเหตุผลที่ทิ้งของ เขาจึงไม่ดุเธอ "แล้วคุณจะใช้อะไร หลังจากที่โยนของพวกนี้ทิ้งแล้ว?" เชอรีชหลิ่วตาแล้วพูดเล่น "คุณเป็นแฟนฉัน จะซื้อของใหม่ให้ฉันหรือเปล่า?" บอยล์เลิกคิ้วแล้วตอบ "ต้องซื้อให้สิ" เขาตอบโดยไม่ลังเล "จริงนะ?