Kabanata 1543

Noon, pakiramdam ni Madeline na parang nakikita ng mga mata ni Jeremy ang lahat ng tungkol sa kanya, ngunit sa sandaling ito, ganito rin ang naramdaman niya sa titig ni Carter. Älam mo ba kung anong naisip ko Mr. Carter?” Tanong ni Madeline habang may ngiting naguguluhan. Ngumiti si Carter nang hindi nagsasalita. Ang titig niya ay lumapit kay Madeline, at ang maliit na ngiti sa labi niya ay mukhang nakakapagtaka. “Gusto mong sabihin sa akin na nalaman mo na ito at ayaw mo nang mahulog pa kay Jeremy na parang isang tanga. Ayaw mo na ring bumalik sa Whitman Manor at gusto mo nang manatili sa tabi ko diba?” “...” Natulala si Madeline. Talagang gusto niyang sabihin ang kasinungalingang ito pero hindi niya inakalang mahahalata ito ni Carter sa isang tingin lamang. Nang makita si Madeline na nakatulalang nakatingin sa kanya, lalong lumalim ang ngiti sa labi ni Carter. “Nagkataon. Ganoon din ang nasa isip ko. Kung ayaw mo nang bumalik, pwede kang manatili sa tabi ko sa hinaharap.”