Kabanata 329

Napansin ni Zane ang umaasang ekspresyon sa mukha ni Willow at natawa siya. “Syempre, kung wala ang tulong mo, wala akong mapapala.” “Ganun ba talaga ako kaimportante?” Tanong ni Willow na nanlaki ang mga mata sa gulat. Marahang hinaplos ni Zane ang buhok niya. “Syempre naman. Kaya wag mong maliitin ang sarili mo, Willow.” Pagkatapos siyang pasiglahin, kinarga siya ni Zane palabas ng study. Maaga kaming nag-ehersisyo nang sama-sama sa bakuran. Halatang mas masigla si Willow ngayon—mas masayahin, mas kampante, at mas maayos siyang kumakain kumpara sa pangkaraniwan. Habang pinanood ko siya, napansin ko kung gaano kasayang maging parte ng landas ng isang bata, ang masaksihan silang lumaki nang paunti-unti. Ito ang tunay na kaligayahan. … Pagkatapos mag-agahan, hinatid namin ni Zane si Willow sa eskwela. Nakahiga si Willow sa mga yakap ko, pagkatapos ay tumingala siya sa'kin gamit ng bilugang mga mata niya. “Mommy, narinig ko kay daddy na magkasintahan daw kayo. Totoo ba yun?”