Kabanata 219

Sinubukan kong igalaw ang aking katawan, ngunit napakasakit sa pakiramdam. Tumayo na ako at pumunta sa balkonahe. Nakita ko si Zachary sa hardin, binibilad ang sarili sa ilalim ng mainit na sikat ng araw. Nakasuot siya ng simple, puting shirt at nakapikit ang mga mata. Ang tanawin na ito ay tila pamilyar. Si Zachary ay tulad ng lalaking maaari lamang umiral sa mga kwentong pambata. Siya ay hindi kapani-paniwalang gwapo at ang lahat ng kanyang mga tampok ay lubos na pino. Hinawakan ko ang rehas ng balkonahe at tinawag siya. “Kuya!” Itinaas niya ang kanyang mga mata, at ang kanyang masidhing mainit na tingin ay tumagos sa akin. Sinalubong ko ang kanyang mga mata at nawala ang aking mga salita. Naalala ko kagabi, sinabi ko sa kanya na hindi ko siya kailangan na maging responsable para sa akin. Sinabi ko na hindi ko ito gagamitin upang pilitin siyang pumasok sa relasyon kasama ako. Kahit na sinabi ko iyon, sa kaibuturan ko, umaasa pa rin ako. “Kuya,” tawag ko ulit sa kanya, mahinhin ang bo