Kabanata 272

Palaging matapat at malinis ang pamumuhay ni Zachary. Laking gulat ko nang matuklasan ang kanyang presensya sa mga ganitong lugar. Bukod dito, tumatambay siya sa ikatlong palapag, kung saan karaniwang tumatambay ang mga babaeng pokpok. Nadama ko ang mahinang kalungkutan na tumataas sa aking puso. Kinagat ko ang mga labi ko at tinitigan siya nang mabuti. Umirap siya bago kumaway sa akin. Sinenyasan niya ako na umakyat at hanapin siya. Medyo gumaan ang pakiramdam ko nang kumilos siya nang gano’n. Tumalikod ako at nagpaalam kay Loraine. “Hahanapin ko si Zachary. Sasama ka ba sa akin?“ Namumutla pa rin ang mukha ni Loraine. Kinaway niya ang kanyang kamay bilang tugon. “Mabuti pang bumalik ako sa villa ng Gregg,” bulong niya. Iniwan ni Loraine ang clubhouse sa kawalan ng pag-asa. Naiintindihan ko na nakadama siya ng labis na pagiging hindi komportable, ngunit wala naman akong masabi bilang tagapagmasid. Kung tutuusin, si Loraine ang laging tagasunod sa kanyang mahabanh sampung taong emosyon