Kabanata 391

"Sige, hihintayin nalang kita dito." Mahinahon niyang sagot. Parang hindi natatakot yung lalaking yun na mahuli at nagawa niya pa talagang makipag laro sa mga pusa. Hindi nagtagal, dumating ang katulong. Gusto sana niyang maglakad papunta sa bintana para tawagan ako, pero inuhan ko siya. "Kamusta yung kaibigan ko? Dadalhin ba siya nung mga yun sa ospital?" "Oo, paalis na sila." "Gaano ba tao kalayo mula sa siyudad?" Tanong ko. Lumapit siya sa tenga ko at pabulong na sinabi, "Sobrang liblib ng lugar na 'to. Sa tantsa ko siguro nasa seventy o eighty kilometers ang layo natin mula sa siyudad, o baka nga mas malayo pa eh! Hindi ko rin sigurado talaga kasi hindi pa naman ako nakakalabas sa villa na 'to mula noong pinanganak ako." At doon ko naintindihan kung bakit inggit na inggit siya sakin! Galing ako sa labas, samantalang siya ay nakakulong lang dito. Ang villa na 'to ay nagslbing kulungan sakanya. Kay ahindi ko na napigilang magtanong, "Bakit ayaw mong umalis?" "Ang ba