Kabanata 599

Sumagot ako, “Salamat.” Nagpasalamat ako sa kanyang pagiging guro at kaibigan, sa pagbibigay sa akin ng kaliwanagan nang hindi ko mawari ang aking landas, at para sa kanyang kalakasan ng loob. Siya ay lalaking karapat-dapat sa aking pagmamahal sa nakaraan. Siya ay banayad at mainit na lalaking may mahusay na pag-uugali–-matinding kaibahan sa kalupitan ni Dixon! Si Dixon… Naalala ko ulit ang mensahe niya. Bakit siya nasasaktan?! Umiling ako at binalaan ang sarili na huwag mag-isip ng kalokohan! “Binibini, magpalit ka ng dress,” bilin ni Lance. Tumango ako. “Sige.” Mabilis akong nagpalit ng dress na aqua blue. Naghintay ako ng halos dalawang minuto, pagkatapos ay ipinaalam sa akin ng assistant ni Lance na magsisimula na ang pagtanghal. Huminga ako nang malalim at umakyat ng entablado. Naglakad ako papunta sa harap ng entablado at yumuko. Nakita ko ang pamilyar na mga mukha sa huling mga hilera. Ngumiti ako at umupo sa harap ng piano. Ihinanda ko ang aking sarili gamit ang magkabilang mga