Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 156 No dejaré que te pase nada

Laura estaba dejando clara su desaprobación hacia Andrea. Antes, Laura no se habría atrevido a hablarle de esa manera, pero ahora que su enfermedad dependía completamente de Dolores, su valor había crecido de golpe. Susana habló con frialdad: —La abuela siempre ha sido justa con todos. Si alguien siente que no lo es, es porque su ambición es demasiado grande. —¡Tú! —Laura, furiosa, estaba a punto de responder cuando Dolores la detuvo. Ella le hizo un gesto con la cabeza y dijo con suavidad: —Mamá, no pasa nada. Creo que Susana tiene razón, la abuela siempre ha sido justa con todos. Aquel aire comprensivo y amable hizo que Laura se conmoviera aún más. —Está bien, váyanse todos ya. Estoy cansada y quiero descansar —dijo Andrea, cerrando los ojos para relajarse. El ambiente se había vuelto demasiado ruidoso. Uno tras otro, comenzaron a retirarse. Yolanda permanecía entre ellos, invisible, como si fuera un fantasma. Cuando ya se iban, Yolanda se acercó a Andrea, sacó un pequeño amuleto y l

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.