Capítulo 234
Kieran colocó mi mano en su pecho.
Aquí, ¿sientes? Está latiendo por ti, por ti.
Cerré los ojos y me apoyé contra él. '¿Todavía siente algo por ti?'
'¿Sarah?' Kieran sonaba genuinamente sorprendido. 'Yo no... yo no lo vi'.
"Una mujer siempre puede decirlo", dije, recordando la conversación con Conor antes.
'Bueno, um, sea como fuere, mis sentimientos por ella se limitan a culpa y lástima. No lástima. Compasión. Y lo mismo para Mía. Estuve ausente durante los primeros ocho años de su vida. Creo que le debo a ella tratar de compensarlo, pero no sé por dónde empezar.
"Esta noche fue un buen comienzo", le aseguré. La arropaste, le leíste cuentos antes de dormir. Creo que le gustó.
'Bueno.'
Ya te darás cuenta del resto. Tengo fe en ti. Solo da un paso a la vez. Y no te preocupes por mí. Independientemente de lo que sienta por ti y Sarah, no voy a impedir que pases tiempo con tu hija.
Kieran me acercó más. 'Gracias, cariño.'
'Oye, recuerda, no es necesario agradecer entre marido y mujer. Te

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ