Capítulo 62
Jonathan levantó ambas manos, intentando calmarme.
“Permítame terminar, por favor. Le enviaré por correo las imágenes de seguridad luego, así podrá verlo con sus propios ojos. Lo único que se puede ver es a este hombre agachado junto al vehículo de su padre. Pero más tarde, se bloquea la imagen entre su cuerpo y la cámara. Cualquier abogado argumentaría que se estaba atando los cordones o algo así. En cualquier caso, la evidencia es circunstancial”.
Emití un sollozo ahogado.
“Pero no te preocupes, seguiré investigando. Tal vez encontraremos algo más”, finalizó.
Asentí y luego pregunté: “¿Puedo quedarme con esto?”.
“Claro”.
Acto seguido, guardé la fotografía en mi bolso.
Sin importar quién dem*nios fuera ese Carl Foster, podría ser el asesin* de mi padre.
Memoricé su rostro.
“Gracias”, dije con genuino agradecimiento. “Encontraste algo que incluso la policía pasó por alto”.
“Sólo hago mi trabajo”, respondió, agitando una mano para restarle interés.
“Si encuentras algo más, ¿me avisarás

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ