Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 233

Inés sostenía una comida, justo cuando estaba a punto de llamar a Lucia. De repente vio a Lucia saliendo con Facundo, y su rostro se ensombreció al instante. Rápidamente se acercó y jaló a Lucia furiosa detrás de ella, y luego le pellizcó el brazo. —Ay, ¡mamá!— Lucia frunció el ceño de dolor y no pudo evitar quejarse. Facundo dio un pequeño paso instintivo hacia adelante, pero De inmediato pensó en algo y retrocedió. —He venido a traerte el almuerzo, ¿ya terminaste de trabajar? Vamos allá a comer. Inés supuso que los dos planeaban comer juntos. Pero ella no les daría la oportunidad de estar solos. Lucia, sosteniéndose el brazo adolorido, se enfureció y dijo: —No necesito que me traigas el almuerzo, yo... —Hace frío afuera, en el tercer piso de la empresa hay una cafetería, podemos subir a comer allí. Respetuoso Facundo interrumpió a Lucia, amablemente recordándoles que podían subir. Inés señaló hacia los bancos de descanso al lado de la calle, que estaban fríos con este clima, no era

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.