Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 24

Las demás personas en la habitación se miraron unas a otras, llenos de sorpresa, pensando que Lorena debía haberse vuelto loca. Lorena giró la cabeza, dispuesta a subir las escaleras, pero vio a Salvador de pie en el pasillo, con un cigarrillo entre los dedos. No sabía cuánto tiempo llevaba allí. Ella no le prestó atención y entró directamente en el dormitorio principal. Durante todos esos años había dormido sola en esa habitación; también tenía allí su computadora. Apenas cruzó el umbral, Gonzalo, abajo, reaccionó. —¿Lorena, crees que no me atrevería a matarte ahora mismo? Furioso, estaba a punto de subir las escaleras, pero se topó con Salvador. Salvador sacudió la ceniza del cigarro con los dedos, y de inmediato el ímpetu de Gonzalo se apagó; apretó los dientes con rabia. —Salvador, ¿has visto bien su verdadera cara? ¡Es detestable! El tono de Salvador era indiferente, sonaba tanto a burla como a autodesprecio. —La has insultado durante años y ella nunca te respondió. Ahora te dice

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.