บทที่ 45

ฮาร์วี่ย์ไม่อยากเข้าไปยุ่งวุ่นวานกับแองเจิลด้วยซ้ำ เขาแค่หัวเราะเบา ๆ และมองไปที่เควินและพูดว่า “ตอนแรกผมอยากจะร่วมมือกับคุณ แต่น่าเสียดายที่พฤติกรรมและมารยาทของคุณค่อนข้างทำให้ผมผิดหวัง ผมคิดว่าเราลืมเรื่องการร่วมมือกันได้เลย” เควินระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “คุณเป็นคนตลกจริง ๆ” จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ฮาร์วี่ย์และพูดว่า “คุณรู้ไหมว่าความร่วมมือคืออะไร? คุณอ่านนิยายมากเกินไปหรือเปล่า? คุณคิดว่าความร่วมมือหมายถึงการซื้อรถที่น่าสมเพชนี้งั้นเหรอ? ดูเหมือนว่าคุณนายซิมเมอร์มองคุณไม่ผิดจริง ๆ คุณช่างเป็นผู้ชายที่น่าสมเพชและมีอีโก้สูจริง ๆ คุณไม่ได้ดีไปกว่าใครเลยเมื่อคุณมาอวดตัวเองแบบนี้” “ผมขอพูดตรงไปตรงมากับคุณ ถ้าคุณเป็นผู้ชายตัวจริง ก็รีบไสหัวออกไปซะ อย่าทำให้แมนดี้รู้สึกขายหน้าที่นี่ ผมทนไม่ได้ที่เห็นคุณเป็นแบบนี้อีกต่อไป!” เควินเต็มไปด้วยการดูถูก ตอนนี้แองเจิลที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พวกเขากำลังหัวเราะไม่หยุดอย่างสนุกสนาน ‘ลูกเขยคนนี้เป็นผู้ชายที่น่าละอายมาก!” “พอได้แล้วฮาร์วี่ย์ อย่ามากเกินไป ผมไม่มีเวลาคุยเรื่องไร้สาระกับคุณที่นี่ ผมต้องการคุยเรื่องสำคัญกับแมนดี้ กรุณาออกไปได้แล้ว" เห็นได้ชัดว