บทที่ 2
มันกลับกลายเป็นว่าพ่อแม่และพี่สาวของเขานั้นโกหกเรื่องที่พวกเขาต้องไปทำงานต่างประเทศ
หลังจากนั้น เจอรัลด์โทรหาพ่อแม่เขาตรงๆ พวกเขาโกรธพี่สาวของเขา ในตอนแรกที่บอกเรื่องความร่ำรวยที่พวกเขามีโดยไม่ได้ขออนุญาต แต่หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ตัดสินใจขอโทษเจอรัลด์แทน
พ่อของเจอรัลด์ กล่าวกับเขาว่าเขาไม่มีทางเลือก เขาจำเป็นต้องทำเพื่อให้ชายหนุ่มเติบโตมาด้วยนิสัยอ่อนน้อมถ่อมตน หลังจากนั้น พ่อของเขาก็อธิบายเรื่องราวมากมายแก่เขา!
เจอรัลด์ถอนเงินหนึ่งแสนดอลลาร์จากธนาคารก่อนที่เขาจะออกไปซื้อของด้วยแบล็คการ์ดของธนาคารที่พี่สาวของเขาส่งมาให้
ในความจริงแล้ว เจอรัลด์ก็ยังทำใจให้เชื่อได้อย่างสนิทใจนัก นี่มันเป็นแค่ฝันรึเปล่า?
เจอรัลด์กำลังตื่นเต้นมากในตอนนี้
"ฮ่าฮ่าฮ่า ซาเวีย ถ้าคุณไม่เลิกกับผมเสียก่อน ผมคงซื้อทุกอย่างที่คุณต้องการให้ไปแล้วตอนนี้
"ยูริกับแดนนี่ พวกนายดูถูกฉันและทำเหมือนฉันเป็นตัวตลกเหลือเกินในมหาวิทยาลัย ฉันสงสัยจริงๆว่าพวกนายจะมีปฏิกิริยายังไงในอนาคต"
เจอรัลด์เผยรอยยิ้มอันขมขื่นกับตัวเขาเอง
มันเป็นเวลาเกือบจะเที่ยงแล้วเมื่อเขาไปที่ธนาคาร
ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นและเขาก็ได้รู้ว่านั่นคือโทรศัพท์จากหัวหน้าหอพักของเขาเอง
"ฮัลโหล!"
"เจอรัลด์ นายโอเคไหม? ทำไมนายถึงไม่อยู่ที่หอพักล่ะ?"
"อ้อ ฉันออกมาเดินเล่นน่ะ!"
"พวกเรากลัวแทบตายแน่ะ พวกเราเป็นห่วงมากเรื่องนายนะ ยังไงก็ตาม วันนี้เป็นวันเกิดของนาโอมิ พวกเธอติดต่อนายไม่ได้ เธอเลยบอกฉันให้ฝากถามนายว่านายจะไปงานปาร์ตี้วันเกิดของเธอคืนนี้ใช่ไหม เธอบอกว่าเธอเคยพูดถึงเรื่องงานฉลองวันเกิดของเธอกับนายแล้วเมื่อวันก่อน!"
หลังจากได้ยินคำพูดของเขา เจอรัลด์ดูรายการสายที่เขาไม่ได้รับในโทรศัพท์ของเขาก่อนที่จะเห็นว่าเขานาโอมิโทรมาไม่กี่สาย และเขาก็ไม่ได้รับมันจริงๆ
นาโอมิเป็นเพื่อนร่วมคลาสของเจอรัลด์ และนอกจากเธอจะงดงามมากแล้ว เธอยังสนิทกับเจอรัลด์มากอีกด้วย
นอกจากซาเวีย นาโอมิเป็นเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวของเจอรัลด์
ในความเป็นจริง เจอรัลด์จำได้ว่านาโอมิเคยบอกเขาเกี่ยวกับวันเกิดของเธอไม่กี่วันที่ผ่านมา ยังไงก็ตาม เขาไม่ได้ตอบอะไรเธอไปเพราะตอนนั้นเขาก็ยุ่งกับการดิ้นรนเพื่อจะเลี้ยงปากท้องตัวเองมากแล้ว
แต่ปัจจุบัน...เจอรัลด์ตัดสินใจจะใช้ชีวิตปกติกับเพื่อนๆของเขา
เพราะงั้น ทำไมเขาถึงจะไม่ไปงานปาร์ตี้วันเกิดล่ะ?
"ฉันต้องหาของขวัญวันเกิดให้เธอ ถูกไหม?"
หลังจากวางสายลง เจอรัลด์มองไปรอบๆตัวของเขาและสิ่งเดียวที่ดึงดูดสายตาของเขาคือร้านของ Hermes
นี่คือร้านหรูที่มีชื่อเสียงดังระดับโลกซึ่งภายในเต็มไปด้วยสินค้าหรูหรามากอีกด้วย ถึงแม้ว่ามันจะมีราคาแพงมาก แต่ลูกหลานคนรวยต่างๆจากมหาวิทยาลัยของเจอรัลด์ก็มักจะมาที่นี่เป็นประจำเพื่อหน้าตาทางสังคม!
เจอรัลด์ไม่ได้วางแผนจะเข้าไปในร้านแต่ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงบัตร การ์ดระดับสูงยูนิเวอร์ซอล โกลบอล ที่พี่สาวของเขาส่งมาให้เขาวันนี้
คราวนี้เขารู้สึกราวกับถูกล่อลวง
ในตอนแรกเขาไม่เต็มใจอย่างมากที่จะใช้เงิน แต่เมื่อคิดถึงบัตรใบนั้น ความรู้สึกผิดของเจอรัลด์ก็พลันลดฮวบลงทันที
หลังจากสูดหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่ เจอรัลด์ก็เดินเข้าไปในร้านของ Hermes ทันที
"สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย มีสิ่งใดให้ฉันรับใช้ดีคะ?
พนักงานขายสาวที่สวยเอามากๆทักทายเขาด้วยความสุภาพ
แม้จะมีร่องรอยของการปรามาสอยู่ในดวงตาของเธอเมื่อเธอเหลือบมองไปที่ชุดที่เขาใส่ก็ตาม แต่เธอก็ยังคงสุภาพมากอยู่ดี
เธอรู้ว่าทุก ๆ คนมักจะเข้ามาที่ร้านเพื่อดูสินค้าก่อนในครั้งแรก แต่เธอก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมคนแบบเขาถึงเข้ามาที่ร้านหรูแบบนี้
"ผมขอเดินดูในร้านก่อนนะครับ" เจอรัลด์ตอบกลับทันควัน นี่เป็นครั้งแรกของเขาที่ได้มาเดินร้านที่หรูขนาดนี้ เขาไม่รู้จริงๆว่าเขาต้องซื้ออะไรดี
ท่าทางของพนักงานสาวพลันเย็นชาลงเมื่อเธอมองไปที่เจอรัลด์
"ยูริ ซื้อกระเป๋านี่ให้ฉันหน่อยได้ไหม?"
ในตอนนั้นเอง เสียงที่คุ้นเคยก็เข้ามาในหูของเจอรัลด์ แล้วเขาก็เห็นหญิงสาวผู้งดงามคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาในร้าน และเธอก็กำลังอยู่ในอ้อมแขนของชายอีกคน
การแสดงออกบนสีหน้าของเจอรัลด์เปลี่ยนไปในฉับพลันเมื่อเขาหันหลังไปและเห็นทั้งคู่
มันเป็นใครไปไม่ได้อีกนอกจากยูริและซาเวีย
"สวัสดีค่ะ นี่แฟนสาวของคุณเหรอคะ คุณโลเวล? เธอช่างสวยมากจริงๆเลยนะคะเนี่ย!"
ทันทีที่พนักงานสาวที่เคยดูแลเจอรัลด์อยู่ก่อนหน้านี้เห็นยูริเข้า การแสดงออกของเธอพลันเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือทันทีและรีบกล่าวทักทายเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ
ทุกคนรู้กันดีว่ายูริเป็นลูกเศรษฐี และเขาก็เป็นที่จับตามองไปทุกที่ที่เขาไป และนั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมพนักงานขายสาวถึงรีบเร่งเข้าไปหาเขาทันทีที่พบ
"ราเชล นี่แฟนสาวของฉัน ซาเวีย ฉันพาเธอมาที่นี่วันนี้เพื่อดูของ เพราะฉันอยากจะซื้อกระเป๋าให้เธอ"
ซาเวีย แก้มขึ้นสีในตอนนั้น ยูรินั้นเป็นเด็กหนุ่มที่ร่ำรวยอย่างแท้จริงและเขาก็เป็นที่รู้จักไปทั่วทุกที่ที่เขาย่างก้าวไป
ในตอนนั้นเอง ซาเวียก็ชี้ไปที่กระเป๋าใบหนึ่งก่อนจะกล่าวออกมา "ยูริ ฉันอยากได้กระเป๋าใบนี้!"
กระเป่าใบนั้นถูกวางไว้ในตู้โชว์ มันดูหรูหราและสง่างาม
ราเชลยิ้มออกมาก่อนที่จะกล่าว "กระเป๋าใบนี้เป็นรุ่นสำหรับนักสะสมเลยค่ะ มันถูกเปิดตัวครั้งแรกในงานฉลอง 200 ปี ของ Hermes มันถูกผลิตออกมาเพียงแค่สองร้อยใบเท่านั้นทั่วโลก และมีมูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์ค่ะ!"
"อะไรนะ?"
ซาเวีย ตกใจมากเธอช่วยไม่ได้ที่จะต้องอุทานออกมาเสียงดัง
ยูริเองก็ถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มออกมาและกล่าว "ราเชล ถ้าฉันไม่ผิดพลาด นี่คงเป็นกระเป๋าแฮนด์เมดจากจากช่างฝีมือเยี่ยม มันเพิ่งจะปล่อยออกมาปีที่แล้วและชนะอับดับหนึ่งของรายการสินค้าที่หรูหราที่สุดในโลก ใช่ไหม?"
ราเชลประหลาดใจมากทีเดียวกับความรู้ที่กว้างขวางของยูริ "คุณมีความรู้ทางด้านกระเป๋ามากเลยนะคะเนี่ย!"
ยูริส่ายหน้าแล้วกล่าวออกมา "ฉันชอบที่จะศึกษาเรื่องของแพงๆ แต่ต้องยอมรับว่ากระเป๋าใบนี้แพงมากจริงๆ"
หลังจากนั้น ยูริมองไปที่ซาเวียก่อนจะกล่าว "ที่รัก คุณมีรสนิยมที่ดีมากเลยนะเนี่ย เรามาเลือกกระเป๋าใบอื่นที่ราคาห้าถึงหกดอลลาร์แทนดีกว่า"
ยูริยอมตายดีกว่าต้องซื้อกระเป๋าที่มีราคาถึงห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์!
ซาเวียทำหน้ามุ่ยและกล่าว "แฟนหนุ่มของอลิซซื้อกระเป๋าให้เธอราคามากกว่าแปดพันดอลลาร์ด้วยซ้ำ!"
"งั้น คุณก็ต้องรอจนกว่าผมจะได้เงินจากที่บ้านเพิ่มเดือนหน้านะถ้าอย่างนั้น!"
ในตอนนั้นเอง เมื่อคนอื่น ๆ ที่ได้ยินราเชลกล่าวแนะนำกระเป๋าให้ยูริก็รีบเข้ามารอบ ๆ ตู้โชว์ของกระเป๋าอันหรูหราใบนี้
ตอนที่ยูริกล่าวถึงกระเป๋าที่มีราคาห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์ เขาดูมีความรู้มาก!
ทุกคนประทับใจกับความรู้ของเขามากทีเดียว
เมื่อเจอรัลด์เห็นว่าพนักงานสาวได้ทิ้งเขาไว้คนเดียวแล้ว เขาจึงไม่ต้องการที่จะอยู่ในร้านอีก เพราะเขาไม่อยากให้ซาเวียเห็นเขานั่นเอง
ในตอนนั้นเอง พนักงานสาวที่อายุน้อยกว่าอีกคนก็พลันเดินเข้ามาหาเจอรัลด์อย่างกะทันหัน เธอก้มให้เขาและกล่าว "สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย มีอะไร...มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ?"
ดูเหมือนว่าเธอจะเพิ่งเริ่มทำงานที่นี่ในฐานะพนักงานขาย
เธอดูขี้อายเล็กน้อย
ยังไงก็ตาม นั่นทำให้เจอรัลด์รู้สึกอบอุ่นหัวใจเพราะเธอสุภาพกับเขามาก
"โอ้ ผมอยากจะซื้อของขวัญวันเกิดให้ใครคนนึงน่ะ!" เจอรัลด์ตอบกลับอย่างรวดเร็ว
"คุณผู้ชายไม่ทราบว่ามีบัตรสมาชิกไหมคะ? ถ้าคุณมีมัน คุณสามารถได้รับส่วนลดมากมายเมื่อคุณผู้ชายซื้อสินค้าเลยล่ะค่ะ"
แม้ว่าเจอรัลด์ จะเป็นลูกค้าคนแรกของเธอ เธอก็ไม่ได้ตัดสินเขาจากภายนอก ตรงกันข้าม เธอยังคงพูดกับเขาต่อไปด้วยความเป็นมืออาชีพ
"โอ้ใช่ คุณช่วยดูนี่หน่อยสิครับ?"
เจอรัลด์หยิบเอาบัตรการ์ดนักช้อประดับสูง ยูนิเวอร์ซอล โกลบอล ที่พี่สาวเขาให้มา ส่งให้กับพนักงานสาว
พนักงานสาวตาเบิกกว้างด้วยความตะลึงเมื่อเธอเห็นบัตร
"นี่ นี่มัน...บัตรแบล็คโกลด์?"
พนักงานสาวจ้องมองเจอรัลด์ ด้วยความตกใจและไม่อยากจะเชื่อ ชายหนุ่มคนนี้ดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไปและไม่ได้เป็นเศรษฐีที่เป็นที่รู้จัก ทำไมเขาถึงมีบัตรแบล็คโกลด์ได้?
เจอรัลด์สับสน เขาถามออกมา "อะไรคือบัตรแบล็คโกลด์?"
"มันคือบัตรระดับสุดยอด คุณสามารถจ่ายได้สูงสุดถึงสามแสนดอลลาร์ด้วยบัตรใบนี้ ในขณะที่การทำธุรกรรมขั้นต่ำที่สุดอยู่ที่ห้าหมื่นดอลลาร์ค่ะคุณผู้ชาย!"
คราวนี้เจอรัลด์สับสนยิ่งกว่าเดิม เขารู้ว่าครอบครัวเขารวย แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะรวยขนาดนี้!
"คุณผู้ชายคะ จากสินค้าที่เรามีอยู่ในร้าน คุณสามารถซื้อสินค้าธรรมดาใด ๆ ในร้านได้เลย ยังไงก็ตาม คุณสามารถจ่ายขั้นต่ำของบัตรได้ง่ายๆหากเป็นกระเป๋ารุ่นของนักสะสม ฉันจะนำมันมาให้คุณเดี๋ยวนี้ค่ะ"
พนักงานสาวก้มหัวอีกครั้งแล้วเดินออกไปทันที
ในเวลาเดียวกัน ซาเวียและยูริยังคงเดินอยู่ร้านในขณะที่กำลังดูกระเป๋าทุกใบด้วยความชื่นชมบนใบหน้า
พนักงานอายุน้อยเปิดล็อคตู้โชว์ออกมาก่อนจะนำกระเป๋ารุ่นนักสะสมออกไป
ราเชลพลันขมวดคิ้วลง ก่อนที่เธอจะถาม "เวนดี้ นั่นเธอคิดว่าเธอกำลังทำอะไร?"
เวนดี้หันหลังกลับมาตอบ "ฉันจะนำกระเป๋าใบนี้ไปให้ลูกค้าดูค่ะ!"
"นี่มันใช่กระเป๋าที่ควรจะโชว์ให้ลูกค้าทั่วๆไปดูได้ซะที่ไหน? เธอจะเอาไปให้ใครดู?"
ราเชลขมวดคิ้วและจ้องไปที่เวนดี้
เวนดี้จ้องไปทางที่เจอรัลด์อยู่และกล่าวด้วยความเคารพ "คุณผู้ชายที่อยู่ตรงนั้นค่ะ"
ยูริและซาเวียหันหลังและมองไปยังทางที่พนักงานสาวชี้ไป ก่อนที่พวกเขาจะระเบิดหัวเราะออกมาลั่น
"ฮ่าฮ่าฮ่า!"
ยูริไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้เมื่อเขาเห็นเจอรัลด์
ถ้าเขาทำได้ เขาคงกลิ้งลงไปกับพื้นแล้วหัวเราะจนขาดใจไปแล้ว
"เธอพูดอะไรของเธออยู่? ผู้ชายคนนั้นต้องการจะดูกระเป๋ารุ่นนักสะสมเหรอ?" ยูริชี้นิ้วของเขาไปที่เจอรัลด์
นี่เป็นเรื่องตลกมากๆสำหรับยูริ
ยูริจ้องมทองเจอรัลด์ด้วยความรังเกียจอย่างเต็มที่บนใบหน้า เจอรัลด์ถึงกับรู้สึกอับอายนิดหน่อยเพราะมีคนมากมายกำลังมองที่เขาเช่นกัน
ราเชลเองก็แสดงสีหน้าออกมาอย่างน่าเกลียดและกล่าว "เวนดี้! เธอคิดจริงๆเหรอว่าผู้ชายคนนั้นจะมีปัญญาซื้อกระเป๋าสักใบในร้านของเรา? นี่เธอล้อเล่นรึเปล่า?"
"ไม่ค่ะ ราเชล คุณลูกค้าท่านนี้มีบัตรแบล็คโกลด์ เขาคือลูกค้าวีไอพีของเรา!"
"ฮ่าฮ่าฮ่า!" ยูริหัวเราะออกมาเสียงดังอีกครั้ง "ลูกค้าวีไอพี? หมอนั่นน่ะเป็นยาจกที่ดังมากในมหา'ลัยเราต่างหาก!"
ซาเวียเองก็จ้องไปที่เจอรัลด์ด้วยความรังเกียจเช่นกัน เธอกล่าว "เจอรัลด์ นายไม่มียางอายบ้างรึไง? ทำไมนายไม่ออกไปจากร้านไปซะตอนนี้ล่ะ?"
ฮ่าฮ่าฮ่า...
เจอรัลด์จ้องมองไปรอบเมื่อกลุ่มคนกำลังเยาะเย้ยเขา พนักงานสาวน้อยเองก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเมื่อราเชลมองไปที่เจอรัลด์ด้วยความรังเกียจ
ในตอนนั้น เจอรัลด์จึงก้าวเข้าไปที่เคาน์เตอร์ก่อนที่จะหยิบบัตรแบล็คโกลด์วางบนนั้น
"ฉันจะซื้อกระเป๋ากระเป๋ารุ่นนักสะสมนั่นวันนี้!"
คลิกและคัดลอกลิงก์เพื่อดาวน์โหลดแอป