บทที่ 12
“ยุติเรื่อง? คุณมีแผนจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร? สำหรับเรื่องนั้นฉันก็เป็นฝ่ายผิดเหมือนกัน นอกจากนี้นายใหญ่เทย์เลอร์ ก็ยังเป็นปู่ของฉัน คุณวางแผนที่คิดจะเอาชนะเขาหรือไม่”
เซเลน่ายิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูดว่า “ครั้งนี้คุณมากับเราและอยู่เงียบ ๆ ในมุมหนึ่ง เหตุการณ์ผ่านไปหลายปี อารมณ์ของคุณปู่น่าจะดีขึ้น บางทีถ้าพูดจาดี ๆ สักสองสามคำก็อาจจะทำให้เขาหยุดติดตามเรื่องนี้ได้”
“เอาล่ะ ผมจะพยายามทำตามคำแนะนำของคุณ ให้ดีที่สุดผมจะหลีกเลี่ยงมันซะ ไม่งั้นคุณจะบ่นหาว่าผมทำรุนแรงเกินไป!”
เฟนด์หัวเราะเล็กน้อย เขาอยากเห็นด้วยตาของตัวเองว่าคนจากตระกูลเทย์เลอร์ จะปฏิบัติต่อเขาอย่างไรถ้าหากไม่รู้ตัวตนของเขา
นอกจากนี้เหตุผลที่เขากลับมาในครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อเป็นนักรบสูงสุด เขาเพียงแค่อยากอยู่กับผู้หญิงที่เขารักอย่างสงบสุขและดูแลแม่ของเขาให้มีชีวิตอย่างสุขสบาย
ทั้งสามคนนั่งแท็กซี่มาถึงประตูบ้านเทย์เลอร์ อย่างรวดเร็ว
ไอ้เด็กนั่นหน้าด้านจริง ๆ ที่ทำร้ายนายน้อยเทย์เลอร์ เขาไม่รู้หรือว่านายน้อยเทย์เลอร์ใจแคบมาก”
“ถูกต้อง ฉันกลัวว่าเรื่องนี้มันจะไม่จบลงด้วยดี เขาเป็นแค่ทหารเป็นลูกเขยตัวเหม็นคนนึง เขาควรพิจารณาตัวเขาเอง!”
“พวกเขาได้ยินการสนทนาการแลกเปลี่ยนกันอย่างเงียบ ๆ ของยามสองคนที่หน้าประตู ทันทีที่พวกเขาลงจากรถ เมื่อยามสังเกตเห็นการมาถึงของพวกเขา พวกเขาก็เงียบทันที
หนึ่งในนั้นยิ้ม “คุณเซเลน่า คุณกลับมาแล้ว เราจะรีบไปแจ้งให้นายท่านและนายใหญ่ทราบทันที!”
“ไม่จำเป็น! เดี๋ยวเราไปเอง!”
เซเลน่ามองไปที่ประตูด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน
เธอมีความทรงจำที่ดีมากมายในวัยเด็กของเธอที่อยู่ที่นี่ โดยไม่คาดคิดว่าหลังจากเติบโตขึ้น ครอบครัวเทย์เลอร์ก็เต็มไปด้วยอุบายทางการเมืองมากมาย สำหรับเธอแล้วสิ่งที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่านั้นก็คือ วันหนึ่งเธอจะถูกไล่ออกจากสถานที่แห่งนี้
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งทั้งสามคนก็เดินเข้าไปอย่างช้า ๆ
เมื่อพวกเขามาถึงหน้าประตูบ้านพักของนายใหญ่ พวกเขาก็ได้ยินเสียงสนทนาที่ดังมาจากด้านใน
“เฟนด์ทำเกินไป ใครจะคาดคิดว่าเขาจะกล้าทำร้ายอีวาน?!”
“ใช่ เขาเป็นทหารเพียงไม่กี่ปี ตอนนี้เขาคิดว่าเขากลายเป็นบุคคลสำคัญไปแล้วหรือไง? นกกระจอกจะกลายเป็นนกฟีนิกซ์ได้อย่างไร!”
“ที่สำคัญ คืออีวานป่วยเป็นโรคกระดูกร้าว ฉันได้ยินมาว่าเขาถูกทำร้ายจนหมดสติ!”
ญาติบางคนของครอบครัวเทย์เลอร์ กำลังสนทนากันอย่างดุเดือดราวกับว่าเฟนด์ เป็นคนบาปที่ถูกประณาม
“ใช่ ถูกต้องที่สุด ไอ้สารเลวนั่นเป็นคนผิด อ๊า ฉันยอมไม่ได้!”
ขณะที่เซเลน่ากำลังจะเข้าไปก็ได้ยินเสียงของฟีโอน่า
ในขณะนั้นเสียงของฟีโอน่าก็ดังขึ้นอีกครั้ง “พวกคุณอาจจะยังไม่รู้เรื่องนี้ ไม่กี่วันก่อนหน้านี้เขาตบ เคน คลาร์ก นายน้อยของตระกูลคลาร์ก ทำให้เขาเสียฟันไปตั้งสามซี่!”
“นายน้อยคลาร์ก? นายน้อยที่เพ้อฝันถึงเซเลน่าของคุณอยู่ตลอดเวลานั่นเหรอ? เขาไปตามหาคุณ?
นายใหญ่เทย์เลอร์ อดไม่ได้ที่จะถาม
“เขารู้ใช่ไหม” เขาคิดว่าเฟนด์จะตายแน่ ๆ และหวังว่าเซเลน่าจะยอมหย่ากับเฟนด์ เพื่อที่เขาจะได้แต่งงานกับเซเลน่า นอกจากนี้เขายังกล่าวว่าเขาไม่สนใจเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นของไคลี
“ใครจะไปรู้ว่าจู่ ๆ เฟนด์จะกลับมาในเวลานั้น…”
ฟีโอน่ารู้สึกกระวนกระวายใจมากขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป “ คราวนี้ฉันกลัวว่าครอบครัวคลาร์กจะไม่ปล่อยมันไปง่าย ๆ!”
เซเลน่าไม่อาจทนฟังได้อีก เธอผลักประตูเข้าไปพร้อมกับเฟนด์ และโจแอน “แม่ หนูจะไม่ยอมรับข้อเสนอของเคน! เขาเป็นสุภาพบุรุษจอมปลอม แม่คิดว่าเขาจะดีกับหนูจริง ๆ ไหมหลังแต่งงาน? เมื่อถึงเวลานั้นหนูไม่มีทางรู้เลยว่าจะเจอกับปัญหาที่ยุ่งยากขนาดไหน!”
“เซเลน่าในที่สุดเธอก็กลับมาแล้ว ถ้าเธอไม่ให้คำตอบที่เหมาะสมสำหรับเรื่องวันนี้ ผมคงจะปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปไม่ได้!”
เมื่อเห็นการมาถึงของเฟนด์ และเซเลน่า อีวานซึ่งมือข้างหนึ่งพันผ้าพันแผล และจ้องมองพวกเขาอย่างโกรธเคือง
“อีวาน นายไม่มีความผิดเหรอ? นายให้ไคลีกินขนมปังที่นายโยนลงบนพื้นแล้วเหยียบซ้ำ นายคิดว่าเฟนด์ในฐานะพ่อนึงเขาจะทนได้ไหม”
สีหน้าของเซเลน่าหม่นลง จากนั้นมองไปที่นายใหญ่เทย์เลอร์ และพูดว่า “คุณปู่ ไม่สามารถตำหนิเฟนด์ได้ในเรื่องนี้ อีวานกำลังจะลงมือทำจริง ๆ
“อีวาน! เป็นอย่างนั้นหรือ?”
นายใหญ่เทย์เลอร์ ไม่ใข่คนไม่มีเหตุผล เขามองไปที่อีวานและถามขึ้นอย่างช้า ๆ
อีวานตอบกลับทันที่ “จะเป็นไปได้อย่างไร? ฉันก็แค่ล้อเล่นเท่านั้น เฟนด์ต่างหากที่บังเอิญผ่านเข้ามาเห็นมัน ใครจะรู้ว่าเขาจะทำโดยที่ไม่พูดอะไรเลย! ฮืมม เขาบังคับให้ขนมปังนั่นด้วยซ้ำ!”
“อีวาน เทย์เลอร์ ถ้าไม่หยุดพูดเรื่องไร้สาระ ต่อไปผมจะหักแขนอีกข้างของคุณ!”
เฟนด์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอไม่สามารถทนดูได้อีกต่อไป อีวานกำลังโกหกอย่างโจ่งแจ้ง
เมื่อได้ย้อนคำพูดเหล่านั้นอีวานก็ถอยหลังไปสองสามก้าว เห็นได้ชัดว่าเขากลัวเฟนด์มาก
อย่างไรก็ตามเมื่อจำได้ว่าพวกเขาอยู่ในบ้านเทย์เลอร์แห่งนี้ เฟนด์เป็นแค่เพียงลูกเขยที่มาอาศัยเขาอยู่ เขาอาจจะไม่กล้าทำอะไรกับเขาเหล่านี้
ด้วยความมั่นใจที่เพิ่งค้นพบเขาจึงก้าวไปข้างหน้า “พวกคุณลองดูสิว่าไอ้สารเลวคนนี้เป็นอย่างไร เขาเป็นแค่ลูกเขยที่ยังมีชีวิตอยู่ ไม่ใช่แม้แต่เทย์เลอร์ แต่เขาก็กล้าที่จะพูดคำแบบนี้ต่อหน้าทุกคน”
อีวานหันกลับมาและมองไปที่เฟนด์ คำพูดที่เฟนด์กำลังจะพูดถูกรั้งไว้
เขาทำให้เซเลน่าต้องทนทุกข์กับความยากลำบากมาหลายปีแล้ว เพื่อประโยชน์ของเซเลน่า เขาไม่ต้องการที่จะทำให้เรื่องยุ่งยากซับซ้อน นอกจากนี้เขาต้องการเพียงแค่มีชีวิตที่สงบสุขเรียบง่ายแค่นั้น
“เฟนด์คุณมันหน้าด้านเกินไป ถ้าไม่ใช่เพราะเงินหนึ่งล้านเหรียญที่เราให้แม่ขอบคุณไป คุณจะจ่ายค่าผ่าตัดได้มั้ย และของคุณก็คงจะเสียชีวิต!”
“คุณไม่เพียงแต่เนรคุณ แต่คุณยังตอบแทนความเมตตาด้วยความอาฆาตพยาบาทและปฏิบัติต่อครอบครัวเทย์เลอร์ของเราด้วยวิธีนี้”
ญาติคนหนึ่งของครอบครัวเทย์เลอร์เริ่มข้อกล่าวหาทันที
“ถูกต้อง ถ้าไม่ใช่เพราะเราแม่เขาจะยังอยู่ไหม”
ผู้อาวุโสอีกคนก็วางท่าในทำนองเดียวกันทำตัวสูงส่งและทรงพลัง
ในสายตาของพวกเขาเฟนด์ และโจแอนเป็นแค่คนนอก เป็นพวกคนชั้นล่างที่สิ้นเนื้อประดาตัว
ถ้าไม่ใช่เพราะเซเลน่ากำลังตั้งท้องลูกนอกคอกคนนั้น เฟนด์จะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเทย์เลอร์
“เอ๊ะ!”
ตอนนั้น เซซิเลีย เทย์เลอร์ หญิงสาวคนหนึ่งจากครอบครัวเทย์เลอร์ในวัยยี่สิบปีสังเกตเห็นถุงช้อปปิ้งในมือของโจแอล
“ตาของฉันเล่นตลกกับฉันหรือเปล่า? ทั้งหมดนี้เป็นโลโก้สินค้าแบรน์ชั้นนำ!”
เซซิเลียเดินไปข้างหน้าและจ้องมองโจแอนซึ่งยังอยู่ในชุดพนักงานทำความสะอาดของเธออย่างใกล้ชิดจากนั้นพูดอย่างเหยียดหยามว่า “คุณปล้นหรือขโมยสิ่งเหล่านี้!”
เมื่อเซซิเลียชี้ให้ทุกคนสังเกตเห็นถุงช้อปปิ้งเหล่านั้นทันที เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นแบรนด์ต่างประเทศ นั่นเป็นสิ่งที่พวกเขาสามารถจ่ายได้หรือไม่?
“ลูกชายของฉันซื้อให้ฉันและเซเลน่า แม้ว่าเราจะยากจน แต่เราก็มีเกียรติเสมอ ไม่มีทางที่เราจะหันไปขโมยหรือปล้น!” มือที่ยื่นออกมาของเธอหยุดกลางอากาศ
คลิกและคัดลอกลิงก์เพื่อดาวน์โหลดแอป