บทที่ 2079

ดไวท์ค่อย ๆ ตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากที่เขาได้ยินคำอธิบาย ในทางกลับกัน เจดกลับไม่เข้าใจอย่างชัดเจน "นั่นหมายความว่ายังไงหรอ? เวลาที่ข้างในหมุนช้าลงหรือเร็วขึ้นกันแน่? ถ้าเวลาหมุนช้าลง ศิษย์อาวุโสการ์ดเนอร์ก็น่าจะยังมีชีวิตอยู่สิ เว้นแต่ว่าเขาจะเสียสติและเลือกที่จะจบชีวิตตัวเอง แต่ร่างกายของเขาผุพังไปจนเหลือแต่กระดูกแล้ว นั่นก็แสดงว่าเขาตายไปนานแล้ว นี่ไม่เท่ากับพิสูจน์ว่าเวลาภายในเร็วกว่าภายนอกมาก? พระอาทิตย์ตกดินที่โลกข้างนอกนี่ก็ท้าพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเวลาข้างในหมุนเร็วกว่า!" ยิ่งเจดพูดเขาก็ยิ่งสับสน เฟนด์มองไปที่เจดและพูดว่า "ไม่ต้องใส่ใจกับปัญหานี้มากนักหรอก มาทำสมาธิและปรับลมหายใจของคุณเถอะ การจะออกจากที่นี่ไม่ยากเลย แต่การออกจากป่าดงอสูรไม่ง่ายแน่ เราไม่รู้เลยว่าในตอนที่เราพูดกันอยู่นี่กำลังเกิดอะไรขึ้นกับโลกภายนอก" ด้วยเหตุนี้เฟนด์จึงไม่สนใจชายทั้งสามคนและเดินตรงไปยังพื้นที่ราบ จากนั้นก็นั่งขัดสมาธิและเริ่มทำสมาธิทันที แนชนั่งถัดจากเฟนด์และกระซิบออกมา "ลูกดูไม่เป็นตัวเองเลย... ลูกวางแผนที่จะทำสมาธิอยู่ที่นี่กี่วัน" เฟนด์เคยกล่าวไว้ว่าพวกเขาต้องปรับตัวให้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด คนที่ไม่เข้าใจในคำพูดของเฟนด์ก็จะคิดว่ามันสมเหตุสมผล แต่จากความเข้าใจของแนชที่มีต่อเฟนด์ เฟนด์ก็อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดอยู่แล้ว ปกติแล้วเฟนด์ไม่ใช่คนขี้ขลาดหรือโง่เขลา เขาน่าจะอยากออกไปสำรวจโลกภายนอกมากกว่านี้สิ มุมปากของเฟนด์โค้งขึ้นในขณะที่เขายิ้มออกมายังช่วยไม่ได้ “พ่อรู้จักผมดีที่สุด” ทันใดนั้น เขาก็ลดเสียงลงและกระซิบกระซาบจนแทบไม่มีเสียงออกมา "ได้โปรดคุ้มกันผมด้วยและถ้ามีอะไรผิดปกติขึ้นมาบอกผมนะ ผมอยากจะ...ดูดซับอะไรบางอย่างสักหน่อย" ผลึกวิญญาณสลายมีพลังวิญญาณบริสุทธิ์จำนวนมากและถือเป็นสมบัติล้ำค่าสำหรับผู้ที่บ่มเพาะทักษะทางธาตุวิญญาณ มันอาจจะดูไม่เข้าท่าที่จะมาบ่มเพาะตัวเองและดูดซับพลังจากผลึกภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ แต่เฟนด์ไม่มีทางเลือกและเขาก็เต็มใจที่จะเสี่ยงอีกด้วย ใครจะรู้ว่าหลังออกไปจากที่นี่พวกเขาจะต้องเจอกับอะไรบ้าง? ในขณะนี้ การพัฒนาความแข็งแกร่งของเขาถือเป็นทางออกที่ดีที่สุด! เฟนด์ให้ข้อมูลโดยย่อเกี่ยวกับผลึกวิญญาณสลายแก่แนช ซึ่งแนชก็ได้เอ่ยถึงความกังวลของเขาโดยกล่าวว่า "ความคิดนี้ไม่เข้าท่าเลยจากสิ่งที่ลูกพูด ถ้าลูกไม่สามารถดูดซับพลังจากผลึกวิญญาณสลายได้ ลูกไม่กลัวว่าจะทำให้พลังยุทธของตัวเองระเบิดออกมาเหรอ?” โลกใบนี้มีสมบัติล้ำค่าเป็นหมื่น ๆ ชิ้น แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าทุกคนสามารถทะลวงระดับพลังยุทธของตัวเองและกลายเป็นปรมาจารย์ที่ทรงพลังที่สุดหลังจากได้รับสิ่งของพวกนั้นมาอยู่ในครอบครอง ผู้ฝึกยุทธทุกคนต่างมีขีดจำกัดในความอดทนการทะลวงระดับการบ่มเพาะในขั้นต่าง ๆ เมื่อได้รับพลังเกินขีดจำกัดของตัวเองก็อาจทำให้ร่างกายแตกสลายได้ ผลึกวิญญาณสลายถือเป็นสมบัติล้ำค่าแม้กระทั่งในดินแดนเทพสาบสูญ เฟนด์เพิ่งจะอยู่ในขั้นแรกของระดับแรกกำเนิดเท่านั้น และการดูดซับพลังจากของล้ำค่าเช่นนี้อาจไม่ใช่เรื่องดี ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ แนชก็ยิ่งกังวลในสิ่งที่เฟนด์กำลังจะทำมากขึ้น เขากังวลมากจนต้องคว้าแขนของเฟนด์เอาไว้ “ในเมื่อลูกมีของชิ้นนั้นอยู่กับมือและไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เช่นนั้นก็รอจนกว่าเราจะกลับไปแล้วลูกค่อยดูดซับพลังของพวกมันหลังจากศึกษามันแล้วดีกว่า อย่างน้อยเราก็จำเป็นต้องศึกษามันผ่านตำราโบราณเพื่อดูว่ามีวิธีใดที่สามารถลดอันตรายจากการดูดซับพลังได้บ้างหรือเปล่า” เฟนด์ถอนหายใจเบา ๆ “ผมรู้ว่าพ่อกำลังกังวลขนาดไหน แต่พ่อก็รู้นี่ว่าผมจะไม่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย ผมรู้ว่าเราไม่อาจอ้วนขึ้นได้ด้วยการกินข้าวเพียงคำเดียว เพียงแค่ชิ้นส่วนของผลึกวิญญาณสลายชิ้นเล็ก ๆ ชิ้นหนึ่งก็ไม่ได้เลยหรือ? มันมีขนาดเท่าเล็บมือเท่านั้น และการดูดซับพลังจากผลึกวิญญาณสลายชิ้นเล็ก ๆ แค่นั้นก็คงไม่ใช่เรื่องยากอะไรหรอก” แนชหายใจออกลึก ๆ เพราะเขารู้ว่าเขาไม่สามารถเกลี้ยกล่อมเฟนด์ได้ นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่ค่อนข้างเสี่ยงเพราะไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นหัวหรือก้อย