บทที่ 9

ฉันนิ่งเงียบในขณะที่ดิกสันจ้องมองมาที่ฉันเพื่อรอฟังคำตอบ ฉันรีบกระโดดลงจากรถบัสทันทีที่มันหยุดที่สถานีถัดไป ฉันรู้สึกโล่งใจที่เห็นว่าเขาไม่ได้ตามมาด้วย ฉันนั่งแท็กซี่กลับไปที่ที่ฉันเคยไปรับรถและขับรถกลับบ้านเอง คฤหาสน์ที่หรูหราดูว่างเปล่ามาก ฉันนั่งอยู่บนโซฟา ไม่สามารถจดจ่อกับสิ่งอื่นใดได้นอกจากที่ดิกสันพูด "ฉันยังคงติดค้างงานแต่งงานของหล่อนอยู่" พูดตามตรง ดิกสันติดค้างงานแต่งงานของเกวนอย่างแน่นอน เมื่อสามปีก่อน เกวนยอมแพ้ให้กับดิกสันมากพอ ๆ กับที่เขายอมแพ้ให้กับเธอ แม้ว่าเธอจะปฏิเสธเงินสามล้านและยืนกรานที่จะอยู่ที่เมืองอู๋เคียงข้างดิกสัน เขาก็จะต้องเลิกกับเธอ ดูเหมือนว่าไม่มีถูกและผิดในกรณีของพวกเขา เขาควรจะจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ให้กับเธอเมื่อสามปีก่อน ฉันเพิ่งเข้ามาแทนที่เธอและถึงเวลาแล้วที่จะต้องกอบกู้ทุกอย่างให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม ในขณะที่ฉันกำลังคิดอะไรอยู่ ซัมเมอร์ จาคอปส์ ก็โทรมา เธอเป็นเพื่อนของฉัน และพระเจ้าก็รู้ดีว่าฉันไม่มีเพื่อนมากนัก เธอทำงานที่บ้านน้ำชาธีมแมวในเมืองอู๋ ทั้งสถานที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นและผ่อนคลายกับแมวที่สัญจรไปมาอย่างสบาย ๆ อย่างไรก็ตามธุรกิจไม

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.

ข้อตกลงในการใช้งานนโยบายความเป็นส่วนตัว