Capítulo 28
Julián me miró con una expresión fría, pero no contradijo a Vicente: —Ah, entonces realmente estoy honrado.
Al decir esto, Julián sacó un regalo de detrás de su espalda: —Este es un regalo por tu ingreso a la universidad.
Lo observé y finalmente tomé la caja: —Gracias.
Justo cuando terminé de hablar, más gente entró por la puerta.
Daniel, Clara y también Roberto.
Eché un vistazo a Vicente, impresionada por su habilidad para invitar a personas tan distinguidas.
Después de que Vicente me pidiera que acompañara a Julián al interior, se dirigió rápidamente hacia Daniel.
Esa noche, Daniel y Clara vestían atuendos coordinados, ambos en trajes oscuros, luciendo muy elegantes juntos.
Solo les eché un vistazo antes de desviar la mirada.
Julián extendió su brazo hacia mí y me giré para mirarlo.
Julián sonrió ampliamente: —Creo que en esta fiesta, solo yo debería ser tu acompañante, ¿qué opinas?
Sonreí ligeramente, pero no coloqué mi mano en su brazo: —A veces, tener demasiada confianza es solo a

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ